yumru yumru göz yaşlara döktüm sessizliğimi
derin derin sevgilere kapattım yüreğimi
belki başka cisim belki başka dünya
ayrı beden ayrı canda
farzet her şey rüya
olurmuydun koynumda
İlk suçu bin dokuz yüz seksenlerde işledim
küçüktüm ama açlığı iyi bilirdim
topraktı annem babam çok uzaktaydı
öksüzdüm doğru yolu gösterenim olmadı
evsizdim banklarda geçerdi gecelerim
Islanmışım yine akşam üzeri
Buhar olmuş sesimde sesin izi
Zulamda sakladığım son gülüşün
Kırgın yüreğimin yorgun neşesi
Haykırırım ay buluta karışır
Yitirip canlılığını solup düşerken ağır ağır dalından
illede son bahara inat son bir kez doğaya gülümseyen
yaprakların son demini yaşıyor gözlerim
ışıksız hakimiyetini yitirmiş ama direnerek karanlıklara
illede güneşe yatıyor gözlerim
diren ey yüreğim
Yitirip canlılığını solup düşerken ağır ağır dalından
illede son bahara inat son bir kez doğaya gülümseyen
yaprakların son demini yaşıyor gözlerim
ışıksız hakimiyetini yitirmiş ama direnerek karanlıklara
illede güneşe yatıyor gözlerim
diren ey yüreğim
Hey gidi yalan dünya
ne gerçeksin ne rüya
işte geldim gidiyorum
günahımla sevabımla
ömür denen zaman ağacı
dibinden budandı dalları
Ne dedimde darıldın
neden astın yüzünü
öfkem sana değil ki
yanlış anladın sözümü
Baş ucuna oturdum
Sen değil miydin gönlümün tek aşığı
yanlış mı gördüm gözlerindeki ışığı
kim soktu aklına şeytanla dalaşmayı
sen başlatmadın mı içimizde kargaşayı
kapat yıldızları ışıklarımız sönsün
dilimizdeki kem kalbimize gömülsün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!