Ne zaman geçmişe özlem duysam
Yarınım hep karanlık doğuyor
Bir kısır döngüye dönmüş hayatım
Her geçen gün dünü aratıyor
Yarın olmasın diyesim varda
Elim bir türlü tetiğe gitmiyor
vazgeçtim vazgeçmelerden
her bulduğumda yitirmekten
yitirirken yetim kalmaktan
adı aklıma gelende aklımdan vazgeçtim
hem kışı hem yazı gül kokan baharları
candan öte arkadaşları
Kendi ellerimle astım boynuma
Bu taşınmaz ağır vebali
Bütün iyi niyetlerim
Parmaklarımın arasından akıp gitti
Geçti gitti o güneş yüzlüler su misali
Aşk dedim sevgi dedim sevda dedim
Hicran sarıyor bütün benliğimi
Yine canım çok ağlamak istiyor
Hep bir şeyler olacak gibi
Yitirecekmişim gibi sevdiklerimi
Bilmem bana bu duygular
Neden nasıl geliyor
Vuslat ne kadar uzarsa
yürek o kadar özler
dayanılmaz hallere erdiğinde mükemmelleşir dilden dökülen
her kelime
mısralar artık erişilmez
vuslatsa şiirlerde çoktan ermiştir
Öyle bir yağmalı ki yağmur
bir tek sen ıslanmalısın
paylaşamam kimseyle
sen yağmurda bambaşkasın
15.10.2014
YAĞMUR
Yağmurun sesini dinle
hüzün dolu bir serenat iniyor yine geceye
ne çabuk geçti seneler
hiç sanmazdım
bu kadar çabuk yaşlanacağımı
Oturmuşuz çam ağacının altında
ellerin ellerimde gözlerin gözlerimde
başımızda kozalaklar toprak nemli alabildiğine
ellerini çok seviyorum ellerin hep nemli
ıslak gözlerin dudakların ıslak
kırmızı montunda gezinir damlalar
Sen dağlarda yaralı bir maral
ben ardın sıra geşt-ü güzar
yalnızlık dediğin bir zehrimar
koy beni sinene kalender yar
yanağında gül yamalı sevdiğim
aç pencereni de cemalini göreyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!