Gülde güller açsın yüzün gülende aysın
ay bende gül çiçeği sen bende ay ışığısın
şavkın yüzüme doğar yüzüm yüzüne yansır
ay canım ay balım sen ne güzel kadınsın
güzde ekilir yazda tomurcuk açarsın
zemheride boy verir karda bahara çalarsın
Yeşil elma mayhoş olur
Ellerinden gülüm bir hoş olur
Biz yan yana can canayken
Elaleme gülüm neden dert olur
Kahvede gider aş üstüne
Dert eklemem dert üstüne
Beni anlamadığına değil
bu zaten mümkün değil
bana inanmadığına yanarım
sevgilim
kendini filozof sanma
olmadığın her sözünden bellidir
TAŞINIYORUM
Gözlerime gülüşünü
aklıma sesini kazıdım
gömleğime sinmiş kokun
onu hiç yıkamadım
kulağım hep kirişteydi
Can yalnızken aklı hüzün sarar
Yürek Yaralıyken ruh acı çeker
Büyür kentlerin kavgası
Hınca hınç sokaklar
Büyür içinde yalnızlığın dayanılmaz yoksulluğu
Gümbür gümbür kalabalığın içinde
Yeterli zaman yoktu yeterli zaman
keşke daha erken keşke daha erken
dayayıp alnına namluyu
basmak isterdim tetiğe
kaderin
inanıyorum elbet
Bir bardak yetmez bir demlik çay içelim
Oturalım bir cafede seninle söyleşelim
Kim bilir gülümser yine hayat bize
Yeniden başlarız her şeye
Koşalım yağmur sokağında
Islanalım üşüyelim
Size ölümsüzlüğün sırrını vereyimmi
birini sevin ama gerçek anlamda
şair gibi
ben gibi
asla ona el sürmeyin
iffetinizi gizleyin
Bir gün ayrı kalamam özlerim ben sesini
Sana olan özlem değil ateşin ta kendisi
Biliyorum seviyorsun sende en az ben gibi
Ne olur gururu bırak bırakma ellerimi
Zamanımız tükeniyor bak ömürden ne kaldı
Bütün pencerelerde bekleyen benim
Her sesi senin zanneden ben
Bütün özlemler benim
Her kapı çaldığında
Telaşa düşen ben
İleti kaleminden uzak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!