Küçük kız
Zaman mı tasan?
Bir gün bakmışsın
Göğsün de büyüyecek
Ne yağmurlar yağacak saçlarına
Ne güneşler doğacak avuçlarına
(Ölümünden sonra yaptığım duvardaki
yağlıboya tablosu bana bakıyordu.)
Rahat uyu emi sevgili annem
Anlaşıldı artık, sensiz yaşayacağım.
Ama böyle mahzun, mahzun baktıkça
Küçük dünyalarınız
Melekler kadar temiz
Siz kaynak suları gibi berrak
Çiçek kadar güzelsiniz,
Hep masallarda kalın
Şair, bugün anlaşılmasa da dizelerin
Sakın küsme, bırakma kalemi
Onlar her hangi bir zamanda yazılmadı
Ve hep yalnızdı düşüncelerin.
Ağrılı, umutsuz, uykusuz geceler ne uzundu,
Bir kadının gülüşünden sonra, ansızın
Söyleyecek nesi var?
Bakıyor ya, görmüyor
Güneşin tam altına oturmuş da adam
Gölgesi içinden geçiyor.
Yorgundu, masal istemedi
Hemen uyudu
Annesi üstünü örttü.
Uçuyordu rüyasında
Bulutların üstünde
Çiçekten evler gördü.
Daha dün
Öpüşlerden utanan
Bakışlardan kızaran çocuk
Gene şaşırıyor musun derslerini?
Canın sıkılırdı ya
Sınıfın arka sıralarında
Gizemli rüyalardan sonra başlayan sabah
İçinden çıkılmaz düşüncelerim
Sanki anılarımda bir sisten duvar.
Sabah serinliğinde bir bahçedeyim
Tanıdık ağaçlar, ıslanmış otlar
Birbirimizi başka zamanlarda sevdik
Ben seni eskiden sevdim
Ama çekindim, söyleyemedim
Sen çok güzeldin.
Köprünün altından çok sular aktı
Hani sevinçleri bölüşecektik
Kapanın elinde kaldı
Sözde arkadaşlarım
Ben yalnız kaldım.
Evlendim,
Çocuklar da bir alem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!