Çekilmiş köşesinde, durmadan bir şey örer
Gözlüksüz iyi seçemez pek, kulakları duymaz
Onu anlayamazki gençler
Vurdumduymaz.
Bir anlatsa, şaşarsınız
Zaman kimseyi beklemedi
İyi korunmuş eşyalardan başka
Eski tanrılar birer, birer öldüler.
Zaman vurdu kalbinin ortasından
Saati durdu
Ağlayanlar oldu, bazısı güldü
Bir adam öldü.
Ne yaşadı kimbilir
Neler umdu, ne buldu
Güneş birden kaçıverdi dağlara
Yaprak ışıldamaz, kuş uçmaz oldu
Belki de uyumuştur yuvasında karınca.
Kavalını koynuna sakladı çoban
İçinde serin rüzgarlar esti
Üşüdü akşamın oluşundan.
Bir gün ninenin biri,
Bir masal anlatacaktır
Bayraklar üzerine, savaşlar üzerine
Beyaz, esmer tenli, kızılderili
Çocuklar şaşırıp kalacaktır.
Zaman sensin
Seni beklemek akşamları
Ve yıldızları saymak
Gecelerce.
Sevgi sensin
Eski bekleyişlerimi özlüyorum
Çünki umuttular
Artık gelmese de postacı olsun, bir zamanlar
Bana yazdılar.
Önce mora tutulur
Menekşedir alası
Gün geçmez bülbüllerle,
Güllerin belalısı
Bir hercai gönül ki;
Pek tutmam vefasızı
Eve ekmek düşünmezdim,
Çaya şeker, çorbaya tuz
Derbederdim bir zamanlar
Siz yoktunuz.
Ev kurmak da neki
İki gönül bir olunca,
(Oğlum'a ve bahçesiz tüm çocuklara)
Yüzünüz güneşsiz de ondan mı solgun?
Beton duvarlardan mı, tozdan mı, dumandan mı?
Karanlık odalarda azalır çocukluğunuz.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!