Sanki on altı yaşın,
Yüzüme vurduğu kırmızılığında,
Utangaç bir çocuk gibi,
Öylece boynu bükük kaldım...
El salladığım o mendil yolculuğunda,
İçimi çekerek hep ağladım.
Yine birazdan Çukurova’da,
İpil ipil gün ışıyacak.
O mahmur ışıklar altında,
Güneş yeniden doğacak.
Etrafa börtü böcekler çıkacak,
İbibik kuşları ötecek,
O çatık kaşlarının arası,
Her zaman bir kaygı kırışığıysa,
Yine o ütopik gözlerinde,
Hiç kalmamışsa bir gülümseme.
Bakışlarından o acılı hüzün,
Tel tel ırayıp gidiyorsa gecelere,
Geceleyin karanlıkta parlayan sırtlanların,
Ay ışığında kanlı pençeleri parlıyordu,
O salyalarını salarak Babil'e girdiler;
Başları gövdeden ayırıp telef ettiler...
Aman Tanrım Bismillahirrahmanirrahim
Saçları tarumar gözleri ateş rengiydi,
Akşam olup gün batınca,
Düneğine kuşlar döner.
Yorgun argın ben yatınca,
Gözlerimin feri söner.
Şimdi Ali hani nerde,
Nerde hani Ali nerde.
Her gece gözyaşlarım sel olur akar,
Bu beden kaç ayrılığı,
Kaç tükenişi haykırsın ki!
Gözlerimde ki umutsuzluk hep içimi yakar…
Şimdi de seni her aradığımda;
O gece yarılarında arayıp da bulamadığımı,
Şu hayatta en kötü yalan,
Seni kendine bağlayıp,
Sonrada sırtından kahpece vuran,
O riyakar sevgilinin,
Sahte gözyaşlarından öylece akarmış.
Yine seni acı tebessümlere bırakıp,
Sen yazma,
Sevimli düşleri,
O tatlı gülüşleri,
Sen yazma.
Kıyıl mayası bakireleri,
Bıyığı yeni terlemiş yiğitleri,
Koyunların içinde yatar birisi,
Yüz metre ilerde,
Uzakta durur ötekisi…
Dağda yükseklerde,
Ola ki kurtlar sürüye dalarsa,
Biri aşağıdan diğeri yukardan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!