Yaşar Cerit Şiirleri - Şair Yaşar Cerit

Babam kale gibiydi yüreğimde fer idi,
Bir ulu çınar gibi gölgesi serin idi,
Yatmış uzanmış şimdi şu yüreğim eridi,
Kaldırmayın babamı uyusun güzel güzel.

Bakın uykuda bile bana güven veriyor,

29.10.1961 tarihinde Adana /Ceyhan’da doğdu.Yaşar Cerit; Baba tarafından Orta Asya’dan gelen Türkmenlerin Beğdili boyuna mensup Cerit oymağın'dandır.Anne tarafından ise Osmaniyeli olup yine Türkmen bir aileye mensup olan Fettahlı sülalesindendir. İlk, orta ve lise öğrenimini Ceyhan’da tamamlamıştır.
Askerlik görevini 1982 tarihinde Lüleburgaz’da tamamladıktan sonra cafe işletmeciliği yapmıştır. 1995 yılında Antalya’ya yerleşmiştir 10 yıl Acanthus otelde özel Güvenlik müdürlüğü yaptıktan sonra emekli olmuştur.Emekli olduktan sonra da 7 yıl Restaurant işletmeciliği yapmıştır.
Çocukluğundan bu yana şiire tutkusu vardır. Şarkı sözleri yazmaktadır. Yöresine ait ağıtlar, hece vezinli ve serbest vezinli şiirlerin yanı sıra yaşadığı toplumun kanayan yaralarını araştırarak şiirlerine yansıtmak dadır beş yüzü geçkin eserleri bulunmaktadır.
Yaşar Cerit Bir İLESAM üyesidir Manavgat’ın sesi gazetesinde, Manavgat’ın Nehir gazetesinde Ceyhan’ın Atılım gazetesinde şiirleri yayınlanmıştır. Adana bakış gazetesinde köşe yazarlığı yapmıştır ve Çukurova lobisi dergisinde de şiirleri yayınlanmıştır.
Radyo mavi eylül de 2015-2017 yılları arasınsa köşe yazarlığı yapmıştır.
Yaptığı hizmetlerin karşılığında kesinlikle hiçbir ücret almamaktadır.

Seni rüyalarıma hep getirdim,
Ölesiye bir başka sevdim seni.
Uykuları gözlerimde çok bitirdim,
Zamanı beklemelerde sevdim seni.

Bir yanım acırken o sevmelerde,

Bir zamanlar medeniyetin beşiğinde,
Nazlı nazlı ninnilerle sallanan,
Hoş görüyle büyüyüp barışla yaşayan,
Uçsuz bucaksız Mezopotamya bölgesinde,
O bereketli toprakların,
Fırat Dicle havzasında,

Seher yeli aman çöktü,
Ala şafak yaman söktü,
Ayva narlar taman döktü,
Kele dezzem Fatma dezzem;
Memmet’anın gızı dezzem.

Platin zengini,
Siyahlı beyaz kız,
Senin ruhunda,dimağında
Bir bedenden,
Bir de senin gibilerden,
Çalınsa da bu sıcaklıklar,

Ben bu alaca mor dağlarda,
Kara elmasın gönülsüz neferiyim.
Yaşadığım bu çağın ilerisinde,
Bacadan çıkacak isli bir nefesiyim.
Üstümde tulumum ayağımda çizmem,
Yaz kış bilmeden,

Şu barut kokan isli gecelerde,
O daldığın derin rüyaların,
Bir gün olur ya sevgili!
Karabasanlarla kâbusa dönerse,
Bölük pörçük olursa uykuların,
Korkmayasın ha sevgili…

Çatma o hilal kaşlarını,
Her şeye küsüp darılmasın,
Sana hep gülmek yakışıyor,
Çünkü sen güzellikten de ötesin.
O büyülü gözlerin ağlamasın,
Yaşlanıp da yanakların ıslanmasın…

Yaşam çarşaflarda,
Yaşam yataklarda,
Sen ne yaşarsan yaşa.
Yaşam emekte,
Yaşam yemekte.
Yaşamın iç güdüsel halkası,