Yankı Pak Şiirleri - Şair Yankı Pak

ben geldim sayın hayat
sen beni sayma
beklemem zaten
kalleşçe dövdün ya
insanların diliyle sövdün ya
doğduğum gün anladım korkaklığını

Türkçem, hasta bir bebek
Sözcükleri ağlıyor
Esnafın tabelası
Yabancı harf kaynıyor

Birkaç mesaj yazdılar

Yaramazlıklarım çok yordu seni
Belanın kokusu burnunda kaldı
Sen gittin tutmuyor şiirin demi
Kalemim kendini kedere saldı

Süt dökmüş kedicik olmaya geldim

Türkülerim gelmez dile
Dokunma hiç saz aşınır
Deprem kıydı tam on ile
Ağlama sus göz aşınır

Yiten canlar ciğer yaktı

Güvenli tek barınağım
Ayağım gözüm kulağım
Ekmeğim tuzum suyumsun
Benim en güzel huyumsun

Baba candır

yine saydırıyorsun deme yahu deme
insan derisi çalıp geçirmiş üstüne baksana
işte ben bu çakallarla uğraşıyorum uzun zamandır
ne desem
kadınsın yakışmıyor bu tavır
diyor şeref yoksunu

VEBAL

At koşturma
Dünya denen arazide
Vakit gelir
Tartılırsın terazide

ben yazarken

yaşayamadım şairlerin gönlünde

ölünce de

öyle afili
sözcüklerim yoktu benim
içimden ne geliyorsa
ikiye bölüp
sunuyordum yüreğine

YANKI
Ben tanrılardan habersiz doğdum

Ve tek Tanrı 'nın YANKI'sı oldum

Kendi adımı kendim koydum