birçok kez açtım kapımı
her selam verene
Tanrı göndermiş diye
ağırladım bir güzel
özene bezene
anneliğimi giyinip geldim sana
elinin ayasını koklayıp
yanağımı yatırdım avucuna
anneliğin değsin anneliğime
canıma can veren annem
Kaşığına canım vereydim sılam
Yarı tok kalaydım da
Bağrında huzur dereydim
Kepçesine
Gölgemi gömdüğüm gurbet aldı
Evladımın hayallerini
hiç yorulmadım
seni aramaktan
kısa süreliğine
konuk oldu yüreğime
bir kaç tane
"aradığım buymuş" sandıklarım
Tanrı'm
"biliyor musun" demeyeceğim
biliyorsun elbette
biz kulların var ya
bir tek aşk konusunda
sana şükrederiz
Level 1
Depremzede abim
İlk gece arabada uyumaya çalıştı
Tam dalacak, deprem koşup geldi
" Malatya Malatya bulunmaz eşin
Gönülleri coşturur ayla güneşin"
......
Malatya Malatya onulmaz yaran
Ayla da güneşle de bozuldu aran
Gülüşümü gamzelerimde gösterir
Gözlerimde saklarım
Masmavi kaftanımı giyer
Bir kartal kanadında
Sonsuzluğa uçarım
Boşuna uğraşma hayat
Ne güneşsin ısı veren
Ne buzulla kaplı sinen
Gözlerinde kahve içip
Huzur bulur seni çözen
Kalbim koştu sana doğru




-
Yankı Pak
Tüm YorumlarTanrım;
Kapılarını kalemime kapattığın günden beri şiir yazmadım. Şair öl dedin, öldüm... Son yazdığım mı?
O, o sadece bir ağıt... Şiir değil ki. O acı güne saygı duruşu idi. Yüreğimin acıyı vuruşu idi o.
Duvarların arkasında dur ve sakın çıkma dışarı dedin. Sus dedin, yazma dedin. Ev ...