Pırtlatmışlar dünyaya Eleman'ın birini
Tutmamış hiç mayası bir görseniz hâlini
Döneklikte birinci korkusu yok kimseden
Alay konusu eder insanların derdini
Karşılaşmış ilk defa " yumruk sözlü baba"yla
Emir Komuta Havası
Emir komuta karışmış
Beden rotasını şaşmış
Hangi organa güvense
Oracıkta donup kalmış
Koyun oldum dağlarda
Güdecek çobanım yok
Otları da yakmışlar
Yiyecek tek çöpüm yok
yatalak kalbimin
bir adım ötesindesin biliyorum
doğrulup yola koyulsam
sana varacağımı da biliyorum
ama yapamam
gamsız derler bana
ciğerimi bilirlermiş
yanılıyorlar mı
cıks yanılmıyorlar
öyleyim valla
yürek közüm
bana armağan ettiğin şarkının
içine saklandım
beni korusun diye
susarak özlemeyi
öğrettiğin günden beri
işte yeni hayatım
bakalım ayak uydurmak
kolay olacak mı
iki tane kirpi
bir kaplumbağa
beş on kadar köpek
geçmişten anı taşırsan an'a
aynı anı'yı iki kez yaşarsın
gelecekte anarsan aynı anı'yı
zaman gider sen kalırsın
zamanda anı olarak anılırsın
Gerçek seven
Sevgiliye şair olabilendir
Gerçek Seven
Şairine ilham olabilendir
Anne olman gerek senin
Acıyla yanarken tenin
İçinde ölürken cenin
Kaç teselli gerek sana
Yine de anlayamazsın




-
Yankı Pak
Tüm YorumlarTanrım;
Kapılarını kalemime kapattığın günden beri şiir yazmadım. Şair öl dedin, öldüm... Son yazdığım mı?
O, o sadece bir ağıt... Şiir değil ki. O acı güne saygı duruşu idi. Yüreğimin acıyı vuruşu idi o.
Duvarların arkasında dur ve sakın çıkma dışarı dedin. Sus dedin, yazma dedin. Ev ...