Kontrolümü kaybettim
Büyük konuşmuşuz
Şimdiye dek
Koronayla mücadele edenleri
Anlıyorum diye
belki bir gün...
her şey
mümkün olabilir belki
kim bilir
belki...
hep belki diyelim
gözlerime yasak
mutluluğun ışıltısı
hayatın emri böyle
başım gözüm üstüne
yutkunmalarım hiç alışık değil
on beş gün oldu
uyku haliyle korkuyu
bilinçsizce yuttuğumuz
o zindan an'ın doğduğu mekâna döneli
ne bağırsaktan atılır müshil ile
İçimi sakladım eş dost ve yardan
Gözlerinden aktığımı bilmedim
Donarken ruhuma yağan her kardan
Yüreğini yaktığımı bilmedim
Ruhla gönül arasına yerleşme
Izdırap cereyan eder üşürsün
Gücün yetmeyene sakın erleşme
Cehalet kurşunu sıkar üşürsün
Saygının modası geçti diyene
Tanrı'm
ev di yemek di
bağ bahçe işleri
benlik değil ya
dememe gerek var mı
Bir Türkü'ye Sığındım
Daldım türkü sofrasına siz’ledi beni
Dedim sığındım yurduna gizledi beni
Sözlerine ritim oldum izledi beni
Bastırılmış bir duyguydum yol oldu bana
çok dedim de
içimdeki yangının
"sen" kaynaklı olduğunu
dedim mi acaba
o yangının fitiliyle
sevda ülkesi kurulduğunu
veda ettiğin
bu kaçıncı yaprak
ve sen hâlâ burdasın
sevgili ağaç
bak her giden




-
Yankı Pak
Tüm YorumlarTanrım;
Kapılarını kalemime kapattığın günden beri şiir yazmadım. Şair öl dedin, öldüm... Son yazdığım mı?
O, o sadece bir ağıt... Şiir değil ki. O acı güne saygı duruşu idi. Yüreğimin acıyı vuruşu idi o.
Duvarların arkasında dur ve sakın çıkma dışarı dedin. Sus dedin, yazma dedin. Ev ...