Yaman Karaca Şiirleri - Şair Yaman Karaca

Kapat gözlerini
Ve yüreğinle dinle beni,
Öyle bir dinle ki bir daha kimse incitemesin kalbini.
—
Kaybettiklerin için üzülme şu hayatta
Çünkü senden giden,

Sahi Sen Kimdin

Bir gün çıkıp geldin öyle…
Sormadan, danışmadan, izin almadan
Hayatımın orta yerine kuruldun öyle…
Kimsin, necisin diye soramadığım tek insandın.

Sen Ne Güzel Bir Yalansın

Sen ne güzel bir yalansın, hep inandım.

Bütün gerçeklere göz yumdum,
Gözlerindeki yalanda kendimi buldum.

Olmasaydın hayatımda
Çok şey kaybederdim.
Her önüme gelene güvenirdim mesela,
Tokat gibi çarpmasaydın ihaneti yüzüme,
İnanırdım bütün yalanlara, tatlı sözlere.
Öksüzler gibi kanardım bütün tebessümlere,

Sensiz Ben Çaresizim

Öyle bir yer etmişsin ki içime,
Yeminler, sözler faydasız…
Adını dilimden söküp alamıyorum.
Yüreğimle girdiğim her kavgadan

Sensiz yaşamak da varmış demek ki...
İnsanın başka çaresi kalmayınca
Nelerden vazgeçebilirmiş, görüyorum.
Canımı yakan o yokluğunu kabullenmek,
O kadar da zor değilmiş aslında.
Ben seni öyle büyütmüşüm ki gözümde,

Bu gece bir başka esiyor hüzün içime.
Yalnızlıktan üşüyen hislerim,
Laf anlatamadığım duygularımla baş başayım.
Daha sensizlikle yaşamaya alışamadan
Bir de söz dinlemez kalbimle uğraşıyorum.
Sana olan sevgim dursun bir yana,

Sen vazgeçilmez değildin,
Ben gözümde çok büyütmüştüm seni.
Sen gökyüzümde değildin,
Ben yine de senin için
Topluyordum yıldızları içimde.
Sen unutulmaz da değildin,

Uzundur sevda yolu,

Sabrın sınandığı bir liman gibi çile dolu…

Her adımı emek, meşakkat yeri…

Can düşmeyince kara sevdaya,
Kulak asmaz aşk acısına.
Bir kere tutmayınca ayrılığı elinden,
İnsan ne anlar ki sevginin değerinden?
Öğrenmek istiyorsan
Şu dünyadaki en zor şeyi,