Olmuşum yar, ölmüşüm yar…
Benim gülüm,
Hazan’ım, ha canım, ey ömrüm…
Gözlerim seni arar oldu yine,
Hüznüm, dünüm, bugünüm…
Ölüm Var
Ey insanoğlu, bir nefes uzakta ölüm var,
Kaçışı olmayan yüzleşmeler kapıda.
Ne ağlatan, ağlattığı ile kalacak
Ne de kıran, kırdığı kalp ile mutlu olacak.
Ölürcesine sevme sakın kimseyi
Çünkü öldürürcesine pişman ederler insanı.
Bağlanma sakın kimseye umarsızca, deli gibi
Çünkü ayrılık sarınca yüreğini,
Bağlandığın kadar dağlarlar ciğerini.
Dost Sandıklarım Öğretti
Ben zor bir insan değilim aslında,
Herkes gibi doğrularım ve yanlışlarım var.
Kimsenin oyuncağı değilim,
Kimseye muhtaç da değilim.
Öyle bir çıkmazdayım ki…
Öyle bir çıkmazdayım ki çırpındıkça batıyorum.
Öyle bir çıkmazdayım ki pusulamda yön yok.
Öyle bir çıkmazdayım ki adımlarımın yönü yok.
Ne yana gitsem fırtına,
Özleyeceksin Yar
Sanma ki her şey bitti, yeni başlıyor!
Daha dur, çok arayacaksın bu günleri.
Bir hiç gibi bir başına kaldığında,
Ciğerin yanmaya başladığında gör sen!
Sana Anlatamadıklarım Var
Anlatamadıklarım var sana,
Bir de anlatmaya kıyamadıklarım.
Yokluğunda yönünü kaybeden yollarım,
Sensiz hedefi olmayan bir hayatım var.
Sanma ki Senden Vazgeçtim
Sanma ki senden vazgeçtim,
Biraz kendimi geri çekmeyi seçtim.
Güzergahı değişmedi hayallerimin,
Benim menzilim hala sensin.
Sen anlayamadın beni…
Bir ömürdü istediğim yanında,
Bir hayattı sana adadığım.
Belki dünyaları seremezdim önüne ama
Yüzün gülsün diye şu canımdı sana verdiğim.
-
Fatma Koç
Tüm YorumlarKıymetli Hocam çok geç tanıdığım için üzgün ama geçte olsa sizin gibi bir değerin kelamlarını okuma dinleme fırsatı bulduğum için mutluyum. Siz gibi değerler hep var olsun.