Bana neyi hatırlattın biliyor musun
Kenarda kilitli kalmış sessiz ezgilerimi
Yollarımın okul kıyısından geçtiğini
Ve mayısa koşan serin akşamlarımı
Biliyor musun bana neyi hatırlattın
Her yağmur diner her fırtına her kar
Yokluğun içimde dinmiyor işte
Nehirler çağlayıp denize akar
Irmağıma ceylan inmiyor işte
Titriyor ellerim gözüm dalıyor
Aramızda bir şey olmaz sanmıştın
Hep yanıldın hâlâ yanılıyorsun
Üç beş acı deneyime kanmıştın
Hep yanıldın hâlâ yanılıyorsun
Ölü doğdu sandın oysa canlıydı
Tarihi geçmiş yırtık bir afişim
Kimse dönüp bakmaz kirli duvarıma
Bana yılın her vakti bir
Ha hazan ha ilkbahar
Yırtk pırtık bir kağıdım
Uçmayı öğrenen serçeler gibi
Kanat çırpıp durur zavallı kalbim
Düştüğü yer ıssız kör kuyu dibi
Kara göz sevdaya düşme sebebim
Gecenin sabahı gördüğü vakit
Kırıp parça parça edesim gelir
Kalem defterime beni yazıyor
Nokta bilmez derde virgülü bilir
Tertemiz yüzüme beni yazıyor
Ben yorulur dedim daha çok azdı
Dünyanın yarısı kapkaranlıkken
Yarısı aydınlık sakın unutma
Ufuklar görünmez göz bulanıkken
Şimşekler bir anlık sakın unutma
Varsın sırt çevirsin tüm sevdiklerin
Bana bakışların gitmez aklımdan
O gülen gözlerin kalbimde gizli
Bana seslenişin düşmez dilimden
Sihirli sözlerin kalbimde gizli
Bizim öykümüzü kimseler bilmez
Çorak toprağa değer yağmur
Islak nergise rüzgar
Bir kez değse ellerim ellerine ne çıkar
Yanağına değer kakülün
Saçların omzuna
sevgili dostum bende yazıyorum nacizane senin şiirlerini de okudum ve okurken bir çoğundan keyf aldım yüreğine sağlık şiirlerini imini kullanarak pay yapacağım