Ömrümün öğle sularındayım
Boğuluyorum acıların selinde
Gözyaşımın derinliklerine alışığım gerçi ya
Ağırlaşıyor gitgide yalnızlığın yükü de
Uzat bana söğütten narin elini
Şu acı hayatta her gün gam yesem
Ben senin ismini kimseye demem
Bir ad için şu ömrümü ödesem
Ben senin ismini kimseye demem
Benim sırrım oldu o güzel adın
Diyelim ki esmer dağların ardında
Ömrüm gibi bir yarım ay doğdu
Bulutlar içinde yitip gitti gökte üstelik
Üstelik hırçın bir rüzgar
Çekiştirirken gecenin karanık saçlarını
Berrak bir ilkbahar seheri gibi yüzün
Eser uzaklardan rüzgar esrarengiz gülüşüne
Nergisler huzur kokar bastığın toprakta yeşerince
İlk ilkbaharı çağırır sesinin cıvıltısı
Menekşeler papatyalar sümbüller açar sen gül diye
Ömrümü yollara serdim
Bulamadım ey aşk seni
Varımı yoğumu verdim
Alamadım ey aşk seni
Bilgi yağmurunu süzdüm
Beni bağışla
Orman gözlerinde yaralı bir ceylan gibiydim
Hayallerimle beraber gamzelerinde çiviliydim
Bağışla Beni
Upuzun gece saçlarına asılıydı umutlarım
Sonsuza dek sürmez yağmur fırtına
Kıvrımlı dağların ardında sökeceğim şafak gibi
beni bekle
Tüylenecek kırlangıçların kanatları yuvada
Ufuk gamlı rüzgâr soğuk ama olsun beni bekle
Dur durak bilmeden gözümden yağsın
Bin bir yıl sağanak ben caymam senden
Zaman hazanımı kışlara boğsun
Dökülsün son yaprak ben caymam senden
Oflamak dinmeyen fırtınam olsun
Sen çekip gideli kaç sene oldu
İnan ki saymaya cesaretim yok
Hayat veren gülüşüne ne oldu
Sesini duymaya cesaretim yok
Harmanlayıp derdi gözyaşı ile
Kimse bilmez gönlüm bana ne eder
Kapılmışım bu sevdanın derdine
Yüzünü ömrümde görmüşüm yeter
Bilemem ki kalbimin daha derdi ne
Katıksız tertemiz sevgi tertemiz
sevgili dostum bende yazıyorum nacizane senin şiirlerini de okudum ve okurken bir çoğundan keyf aldım yüreğine sağlık şiirlerini imini kullanarak pay yapacağım