Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Bir ayna ve ben
Karşı karşıya
Ben benle yüzyüzeyim
Yüzleşmede
Dert bende derim
Keder hırs

Kimsenin dinlemediği seni dinleyeninim
Sözlerini duyamasalarda
Anlayan da benim, dinleyen de benim

Yürüdüğün yollardan gelenim
Adımlarını bulamasalarda

Ben bildiğinden farklı değilim
Tek değişen insanlar ve zaman
Başkasını geç
Herşey aynı monotonlukta
Sen iyi ol bari
Kıymetini bil herşeyin

Düşlerim gökyüzünü
Gök maviyi delerde geçer aşkım
Yıldızlara ulaşırda parıldar
Yakamozlara damlarken ışığı
Aydınlatır yüreğimi
Sevda yamacımın kan kırmızı gülü

Öyle zor gelirki unutulmak
Anıları düşlerken hatırlanmak
Geçmiş geçer rüzgar gibi gözlerden
Bir bir ayrılır yaralı gönüllerden
Oysa canı yürekten sevmişken
Öyle zor gelirki unutulmak

Umut türküsüydü gönlüme yazdığım
Füsunkardı,hani gençliğime attığım o ilk adım
Gülçelerle doluydu hayallerim
Şimdi nerelerdesiniz ey gülümsemelerim

Ildır ıldırdı yıldızlarım gökmavimde

Sevdim
Sana söyleyemedim
Kolayca sevmedim
Yudum yudum inceden
Narinden kılı kırk yararcasına
Bir kendim bildim

Bir toy genç varmış vakti zamanında
Mevsimleri güzmüş onun namında
Oysa güller açmış bir bahçedeymiş
Yürürmüş sessizcesine ardına bakmamacasına
Başı eğik yüreği ezik kalırcasına
Çentikler kaplamış yumruklarında

Tutmuşum bir dilek
Sevdama alışkınlığım sendendir
Gel de hoyratça sev beni bir ömürcek
Tut şu soğuk kalan ellerimi
Tut ki yansın ateşinle kor olsun kömürcek
Benim düşüm sanadır

Gezmek istanbulu gezmek
Bulutların olmadığı bir gün
Ne içte bir hüzün
Ne de karamsarlıkla dolu ömrün
Boğaza balık misali dalmak
Kimsenin balık tutmadığı bir gün