Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Eserde durur deli rüzgar
Uçuşur sarı yapraklar
Gökyüzü griye bulanırken
Sonbahar yine kapımızı aralar
Çiçekler boyun eğerler
Açmaz olurda solar gider renkler

Kimsenin dinlemediği seni dinleyeninim
Sözlerini duyamasalarda
Anlayan da benim, dinleyen de benim

Yürüdüğün yollardan gelenim
Adımlarını bulamasalarda

Ben bildiğinden farklı değilim
Tek değişen insanlar ve zaman
Başkasını geç
Herşey aynı monotonlukta
Sen iyi ol bari
Kıymetini bil herşeyin

Düşlerim gökyüzünü
Gök maviyi delerde geçer aşkım
Yıldızlara ulaşırda parıldar
Yakamozlara damlarken ışığı
Aydınlatır yüreğimi
Sevda yamacımın kan kırmızı gülü

Öyle zor gelirki unutulmak
Anıları düşlerken hatırlanmak
Geçmiş geçer rüzgar gibi gözlerden
Bir bir ayrılır yaralı gönüllerden
Oysa canı yürekten sevmişken
Öyle zor gelirki unutulmak

Umut türküsüydü gönlüme yazdığım
Füsunkardı,hani gençliğime attığım o ilk adım
Gülçelerle doluydu hayallerim
Şimdi nerelerdesiniz ey gülümsemelerim

Ildır ıldırdı yıldızlarım gökmavimde

Unutulmak
Unutulduğunu bilemeden anılara karışmak
Nasıl bir kederdir ki hayatta bunu yaşamak
Yaşadığını bile bile unutmak
Oysa tebessümlerin havada uçuştu saatler vardı
Oysa hüzünleri paylaşmanın verdiği cesaretler vardı

Gözlerin ilk vurdu beni
Uzun namlulu silah misali
Acıttı içimi nasıl yaktı
Gece gelmedi uyku hatta kaçtı
Sabah kalkarken hala gözlerin beni vurmaktaydı
Neler anlatmaktaydı

Sevdim
Sana söyleyemedim
Kolayca sevmedim
Yudum yudum inceden
Narinden kılı kırk yararcasına
Bir kendim bildim

Bir toy genç varmış vakti zamanında
Mevsimleri güzmüş onun namında
Oysa güller açmış bir bahçedeymiş
Yürürmüş sessizcesine ardına bakmamacasına
Başı eğik yüreği ezik kalırcasına
Çentikler kaplamış yumruklarında