Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Çökmüşüm yerde yatan gölgeme
Belki benden habersiz
Beni öylesine sessizce beklemekte
Ne bir sesi var nede düşü
Beni bekler öylesine
Yaşamadı ki benim yaşadıklarımı

Toprağa esti o yel
Ve gözümüze bulandı
Hoyratça gökyüzü gürledi
Bakışlar göğe uzanırken
Bir ses ki kulağımızı kilitledi
Dağ bayır ova sele boğuldu

Bir düş kurmuştum hayat namına
Sabahları meltem esintileri
Öğlenleri kuşların tatlı nağmeleri
Akşamları yakamoz parıltılarıyla

Mevsimi yaz bellemiştim her dem

Ben buradayım,kışın tam ortasında
Beyaza bulanmış ovalar arasında
Elimde küsküncesine soluk bir gül
Ve beklemekteyim baharı,senden yana

Ben buradayım,esen hoyrat rüzgarların yanında

Bir bıçaktır ayrılık
Keser koparır yüreklerden sevgiyi
Parlamaz olur yıldızlar,
Yanmaz olur ocaklar,
Eller ayaklar

Elimde hayalden bir saz var
Çalarım düşlerimle yüreğimle çalarım
Her gece bir başka diyara giderde
Senin namına bu sevdalı türküyü yakarım

Sazlar arasında beklerim

Aşk yoksuluydu adı
Sevdalara, hani o dağları delen
Çölleri aşan sevdalara aşıktı
Aşk yoksuluydu adı
Adı gibi kendi gibi yoksuldu
Hüzünlüydü

Dün başkaydı bugünde bir başka yarın ise bambaşka
Aslımdan suret isteme
Ben buyum değişemem
Doğmuşum büyümüşüm yürümüşte konuşmuşum
Anlatmışım derdimide rahatlamışım
Düşmüşüm yere kendim kalkıp ağlamışım

Aşk bende bir handır
Çiçeklerle dolu bir kapısı vardır
Penceresi güneşe bakan
Ovalarında sevda türküleri söylenen bir vatandadır

Aşk bende bir sofradır

Heybetli bakardı gözlerim
Aşk ile akardı sözlerim
Tatlı nağmelere vurgundu ümitlerim
Silindiğim günden beri yalnızım
Atılmışım sonbahar akşamında
Sövülmüşüm dövülmüşüm