Vefa Karanfil Şiirleri - Şair Vefa Karanfil

Deli dolu aşkına mahkum yüreğim,
Açıp baksan içinde her zerresi sensin,
Gel be yiğidim,gel be gözbebeğim,
Sensiz mahşer karası tüm gecelerim.

Uykusuz gözlerimi bir dem kapatamam,

Yiğidim,esmerim,deli yüreklim,
Sen gibi değer bileni hiç görmedim,
Bir damla gözyaşım düşmesin diye,
Karanlığı yırtıp,dağları deldin geldin.

Neden,neden bana bu sevgi niçin?

Bir zamanlar biri vardı
Bana benden yakın.
Damarlarımda o akardı
Kan yerine akın,akın.
Duydum ki mefta olmuş
Şimdi Allah'a yakın.

Sahipsiz bir geceye
Kurşun sıkar bakışlarım.
Yalnızlığıma esir düştüm,
Nereye saklanmış tutkularım.
Nara atmakta umutlar,
Yıkılmış gizli kuytularım.

Gidişinle bu yürekler birkez daha sızladı.
Gökler ağladı bugün,güneş dondu,ufuk kıpkırmızı.
Eyyy! Gözlerine,duruşuna,bakışına kurban olduğum,
Bu Millet senin gibi liderlere hasret kaldı.

Sensiz olmuyor be Ata'm uyan,uyan,uyan!

Yaşam,bir soluktan ibaret.
Ölüm,bir nefes kadar yakın.
İki zıt kutup,iki ayrı acun.
Ama birbirine çok yakın.
Birinde,kederli bir yaşamın,
sonsuzluğa özlemi,

Aşkına aboneyim ben,
Ahh bir yol beni farketsen,
Sözleşmedir yüreğim,
Üstüne imzanı atıversen.

Elektrik,telefon,su,

Toprağa düştü aşkın sureti...
Gözyaşlarıyla sulandı filiz verdi...
Çiçek açtı zamanda yasemin,yasemin...
Ve kanıyor,kanıyor,kanıyor...

Atatürk gelince aklıma…
Bir özgürlük türküsü mırıldanır dudaklarım…
Hiç farkında olmam!
Bir bakmışım arbedeye hazırım…
Natürel bir haldir bu,
Ben, Ata’mın bu ülkeye mirasıyım…

Bak,bir kadın var orda,
Senin bıraktığın yerde,bırakmadığın halde,
O köşebaşında kalmış umutları,
Sıkı,sıkı sarılmış bırakmıyor,
Zaman akıp gitse de,
Bir parmak aramıyor zamanın ötesini,