Vefa Karanfil Şiirleri - Şair Vefa Karanfil

Yanlış saatte çalıyorsunuz yüreğimin kapısını
Yorgunum,uyumalıyım...
Sizler için hazırladım düşlerimin otağını
Buyrun,orda konaklayın ilhamlarım...

Belki zenginleştirir düşlerim sizi,

Eylül'ü alın artık benim ömrümden.
Yoksa sallandıracağım ipin ucunda.
"De git" desem anlamıyor ki dilimden!
Her sabah uyandığımda hüznü başımda.

ıslak olur Eylül'de akdeniz akşamları.

Ağız birliği yapmış günler...
Ne seni bana getiriyorlar,
Ne ben sana eriyorum...

Üçü,beşi,altısı...
Bekledikçe kahır artışı.

Seni beklerken eylüle yakalandı yüreğim…
Hüzün kaçın döngüsünde akreple yelkovan!
Topla gel kıramadığın zincirlerini sevdiğim…
Dar geliyor sevdama bahşedilen zaman…

Sen iste yıldızları çalayım gökyüzünden…

Tuzu kurudu gözyaşlarımın,
Tortusu kaldı kirpiklerimde…
Nisan yağmurlarında aklanacağım!
Ruhum dingin değil kirlenmekte…

Kalmamalıyım ama gitmek daha zor!

Kar örtmüş ayak izlerini
Kokunu savutturmuş rüzgâr!
Sende gizlidir aşkların en güzeli...
Dönsen artık diyorum ey! bahar...

Ölmek demekmiş meğer
Doğduğum yer,
Heder olmuş onca yılım
Boşa geçmiş günler,
Savurdu kader ordan,oraya
Her yerde gördüğüm tek şey keder,

Hani zehrini içime akıtır ya hüznüm,
Hani çığlık çığlığa kalır da,
Sesini duyuramaz susar yüreğim...
İşte o anlarda,
Bir ben olurum dünyamda,bir de yenilgim.
Düşlerim dışarda kalır,

Çaresizlik üretilir boşluklarda…
Küskünlüğün artar,
Kendine döner sitemin!
Yalnız kalırsın adım almaz yokuşlarda…
Sen yürüdükçe boyu uzar çilelerin!

Sevgiliye beş kala,
Gönlüm olur hovarda,
Ele,avuca sığamam,
Gözlerim düşer yola.

Şimdi saat sevgili,