(Çok karmaşalardayım
Bildiğim bir şey var bu yürek dayanılmazda girdaplarındayım..
İstesem de engelleyemiyorum hep akıyor hep sorgulayıp sen diye atıyor.
Biliyorum belki yanlış yanılıyorum hatalardayım..
Sen ki o kadar yakın o kadar uzanılamayacak bir yıldızsın..)
-Toprak;
Hey nefreti kutsal isyanı baş tacı ettiğim
Al beni de koynuna
İsyanım isyan ziyanım ziyan-
Güz hüznünde
Açık yürekli
Özü sözü bir olmayanla
Nereye kadar gidilir
Neler paylaşılır
Sahtelik gecelere gizlenir
Gerçek güneştedir..
Bir yel eser rıhtımda
Özlemin dili gecenin ıslığında
Uzaklar gelir yakına
Bakarım arşa
Gecenin ışıltısında Süheyla
Yılların İğdiş ettiği benliğimle
Tüm renkler uçuşup yanar
İntihar eder gece
Tutuk, ağlamaklı
Gözlerde yaşlar dökülmez donar
Bakmayın, kanmayın
Ne yaşadık dön de bir bak
Geride kalan
Onurdur onu da kat
Hiçlik değildir
Ne zaman ne yaşam
Toprak…
-bize karşı gelen gelmiş demektir yok bundan böyle bağışlamak
unuttuk biz bağışlamayı döktüğümüz kan göz yaşlarında
varılacak yere döktürdüğünüz kan göz yaşlarıyla varılacak –
rüyalarımda bile yandım
ah dumurlar
Bir güne sığmaz ya, bu özlemler bir güne
Sevgiler sınırsızca ya,özlemler bir o kadar
İsteyipte olamamak var ya
Akla düşürüp özlemleri istekleri dağlanmak
Her günü çocuk gözlerinde bayram kılmak var ya..
Var ya işte avare yürek serserin üşür ya
Bilirmisin vaz geçilmezim
Ne fırtınalardayım
Ne gemi azıya almışta gelmişim
Küreksiz yelkensiz açık denizlerden
Vurulmuş bir yaşamın paramparçalığında
Her an yeniden doğuşları yaratıyorum
gözlerini ver gözlerini
bir bir indirsin
gerçeği örten perdeleri
ellerini ver ellerini
başaklar nadasa dururken
Işıklar içinde uyu güzel insan. Seni unutmayacağız