Vayo Kayra Şiirleri - Şair Vayo Kayra

Sustum yine dinleniyorum sensizliğimde.
Seninle yorulmak nasıl birşey onuda bimiyorum.
Sahne açılıyor, gülümsüyorum!
Rüya başlıyor bir anda.
Kurumuş toprağa sular serpiyorum!
Yağmurlar yağsın isterken!

Özlemeyi, iyi bilirim.
Hiç şikayet, etmedim.
Kimseye, kızgın değilim.
Çünkü; "aşkı" ben seçtim.
Kimseye, söylemedim.
İçimde, hapis ettim.

içimde ormanlar yanıyor
çatır çatır ,
çayır çayır ateş yüreğim,
ve ben bir yanımla üşüyorum,
titriyor yüreğim.

Gözlerin geziyor mısralarda
Kendine dair bir şeyler arıyor

Yağmurlar yağıyor günlerdir
Sevmiyorum böyle havaları
Yaşamak acıtıyor canımı

Gözlerimden girmişti
Aşkın, yüreğime önce
Seni gözlerimden sökeceğim

Yüreğimden süreceğim
Senide, öldürdüğüm,

Öylesine, aç bir dünyada yaşıyoruz ki!
Çevredeki insanların; yarısı yarı tok; çoğu aç
birşeylere..
Çocuklar var karınları aç,
yemeğe, meyvaya, sevilmeye..

Susturdum, şiirlerimi de,
Dilsizim!
Aşka sevgiye..
Kendime bile, şimdi sadece,
Boşluğunu, yaşıyorum
Sessizce...

Yine, yağmur yağacak bu gün.
Kapkara bulutlar geçiyor!
Arada şimşekler çakıyor!
Güneşin ışıkları; göz kırpar gibi,
Bulutların ardından, gülümsüyor.

Biz seninle; ne günler yaşadık.
Herkesten gizli.

Ruhum’da; sakladım, seni.
Bazen; kendimden bile...

Akşam, oluyor ömrümde,
Bir gün daha yine.
Bir şarkı takılmış dilime,
"Akşam oldu hüzünlendim
ben yine!..."