Vayo Kayra Şiirleri - Şair Vayo Kayra

Zaman; vuruyor sensizlikte!
Her saniye, yüreğime yüreğime tık tık!
Sanki," japon işkencesi! "
Deşiyor yaramı tırnaklarıyla,
Çaresizlik; bende,
Kronik bir hastalık artık...

Kirpiklerini çıra yaptım, gözlerimi ateş!
Seni bir bakışta gözlerimin önünde yaktım!
Ateşlere bıraktım, gidiyorum işte bende aşkım!
Aşkını ateşlere saldım, yoruldum!
A/ sırlara doydum artık ben!
Kalmadı sabrım!

Bir sen vardın,
Güvendiğim dostum bildiğim.
Beni yaralamayan,
İnsanlar arasında,
Birsen kalmıştın, kazık yemediğim.

Sende; düşmelisin artık,
Düşlerimden.

Silinmeli gözlerin,
Gözlerimden...

Ne söz yetiyor anlatmaya,
Ne düzgün cümleler kurabiliyorum.
Şiirlerde de başladı suskunluğum.
Kendimi anlatamıyorum.
Vazgeçtim sanma sakın,
Sevmekten,

Ey benim hayallerim !
Yıllarca; sizinle yaşadım.

Ne çok; vardınız, ben de.
Ne çok; biriktirdim, sizi içimde.

Gel diyorsun canım
nasıl istiyorum bilmiyorsun
Ruhumun ateşini
Gönlümün yangını nı görmüyorsun

Sıcaklığını bilmediğim ellerini

Yarınlara bakıyorum gülerek
kim bilir beni bekliyor kaç yürek
sevebilecek miyim yeniden
bakar mıyım bir çift göze severken

Tutunur muyum sıcak ellere sevgiyle

Sesin geliyor!
Sessizce kulaklarıma.
Yüzün geliyor!
Gözlerimin, önüne.
Gülüşün geliyor!
Yüzüm de, gülümseme beliriyor.

Ben onunla hayal kurmayı
Özgürce düşlerde yolculuğu
Basit şeylerden mutlu olmayı
Bazen bir teknede balık tutmayı
Bazen dumanı üzerinde bir ,
Yemeği paylaşmayı seviyorum...