Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

insan süretinin edep timsali
ilim deryasında gök bir damla
yeryüzü mülayim dağdan bir tarla
iki nur sahibi nurla doldu dünyan
Hatim seninle geleceğe hediye
sevenlerin sinesinde şehit oldun

hafta sonuda düşünür bizi
ikinci baba-ikinci ağabey
kutsal görevi sahabeden zamana
Hz Ali bunu beyan etti
Bir Harf Öğretenin Mihmandarıyım
öğrenci bir güvercin

sen yoksun volkanlara düşüyor umutlarım
sen yoksun neyleyim görkemli malikaneyi
sen yoksun neyleyim zengin sofrayı
sen yoksun neyleyim okyanus sahilini
sen yoksun neyleyim dört mevsimin güllerini
sen yoksun neyleyim tropikal ormanın gölgesini

vadilerde yaşayan güvercinler
dosttan selam getirdi
Kaçkar dağının balından
muhabbet kuşu selam getirdi
kışın gür akan nehirler
yapraksız kalan servilerden

şehidimin sesi,
Çanakkale kalesinden
kuyruklu yıldız gibi
kuşatır evreni, gür yankısıyla
Sarıkamış cephesinin
kardelenlerin üzerinde

Mekke İslama saray ve sahabe
Medine ebediyete türbe ve sahabe
Kudüs ilk ve bitmeyen özlem ve sahabe
Kayrevan Afrikanın kum gülü ve sahabe
gözyaşı dualarla sarayda havuz
yüce sultana türbeden mest oluş

gece öylesine esmer ki
kendi ellerimi bile göremiyorum
marekeş atım şahlanıyor
ikimizi kurtarmak için!
yapışkan çamurla dolu
yağmur altı ormandan

Çayelinin yaylasından

güneşlendi çayır üzerinde kilimde

kalbe ferah veriyor tazeliğinde

ne kadar zaman bilmiyorum
bu sevgi seni istemekte
yoksun ama nerede
seni bekleyeceğim gelmesende
aynı sevgiyle ve özlemle
biliyorum gelmeyceksin sinem ağlaycak

kandil geceleri yıldızlarla
mehtapla mutlu gönüller
onunla ışıta ışıta uçuşlar
güvercinlerin monoplen kanatlarında
günü saymakla bitiriyorlar
sofralar zengin olacak