Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

uzun sohbet geceler boyu
sevgiliye ''iyi ol daima''söylerdin
gözlerimi gözlerinde severdin
ipek kadife ellerin
bir tedavi uygular gibi hekimin
gezerdi hasta günlerimde sinemde

yokluk aleminde mutlak olan sen
yaradılış olgusu seninle akiste
ahirette şefaatın cemaate her yerde
talihin en görkemli padişahı
asli hakikat nice seninle can buldu
en yüksek mertebe senin

Günahkarım kara gecelerim köşesinde
bu sevda mahvetti irade mekanizmamı
nisbet yapıyor gafil sevgiliye
kendini kurban ederek benliğim
kavuşulmaz gidilmez bir metre yanına
onun yüzünden yakıyorum kendimi

düşmandan daha düşmanım batıya
ilk çağda üretilen beşeri sisteme
savaşlar suikastlar doğurdu doğuya
milleti kendine kırdıran sezarın
sadece bunlarla kalmayan yehova şahsiyetlerin
Rabbimizin coğrafyalarını mayınla sınırlayan

benzer caddelerimiz hayal ettim
benzer parklar hayal ettim
benzer ağaçlar hayal ettim
benzer güven hayal ettim
doğu diyarları altıgen köşeli
şehirlerimiz apartman menşeili

Gözleri ilerde gün doğarken
ufkun ötesinde bir yıldızı
gösterdi önder
başlamayan meşakkatleri
sözle arzetti
Duymayan kaldı mı?

sömürge limanları durağım
nasıldı geçmişin hükmü
suçu ağır bu avrupalının
öz yurdunda esir etmiş istila etmiş
savunması ilkel silah yerli kaderini
zaruri yıldırımdan bir silah

“sevgisiz,dikilitaşsız geliyorum
parasız geliyorum;
hiçbir şeyim yok ne kumda ne şehirde
ne de altınların ışıltısında
yalnızca ağlayan bir kalp
gökyüzüyle dost olan

toprak rengi konakların odalarında
başladı içe işleyen tasavvuf musiki
boğazın derinden gelerek
bilinçle ses adımlarımız
yüce yaradana niyet
'Hu,Hu,Hu,' nağmeleri

ilkbaharın başka müjdecisi
kilim kareli ovanın fıstıklarında
uçuyor yükseklerde olmadan
güzel dağ yamaçları yuvası
geldi kayısı bahçeme bahar sabahı
isteğim onu sevmek