Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

bitti seyahat! düşüncesi varken
bir umudu daha verdi zengin amcazadem
maceraya -mahrumiyet engel olamadan
ilkbaharın ilk günleri Afrikamın
zaman içinde zaman amade
uzak ülkelerin devri alemi

Ne umutla geldim
bu deniz sahili kente
sonbaharı ne değişken
martılar çıldıryor,şakımalar
bir balık yemi kolluyor rıhtımda
ürkek martı efkarımı çaldı

karşılıksız sevdanın esiriyim senin
gel görde esirini kalbin inlesin
gözlerin dolsun
mavi dünyada zenginlik senden yana
imkansızlık daima benden yana
anladım kavuşmak yok sana

gönüllere aralanan kapılar
ruhlara açılan gökler
bu geçit kapısı Babus selam
selam vererek kutlu ravzaya
saadet acı ve özlemle
iklimin dünyası yeşil dünya

önce fakirlik ve kuraklık
yarasını derinden akıttı
yanık duvarlı kaplarda
birde kalpler yanık,bağrı yanık
bir döğme,bulgur katık altın külçe
sıcak Afrika boynuzunda

bu kaçıncı yakınmam kaçıncı ağlamam

sana sevda gülünü baharda vermem

sana sevda meyvasını gününde vermem

Amiral buyurdu meclisine
İkibin yirmi üçü alacağız
despotizmin yüzyılını batıracağız
günler Katarın kazancından sonra
Dünya kupası akabinde
kaçkarların şehrinde o varken

sevgi bu ! ömür erene kadar
sevgi hakikate çağıran esrar
sesi olsa bir padişah gibi
uyarsa vefa mahrumu sevileni
karmaşa oluşturan şüpheden
varlığın manası,hayatın anlamı

kalbi bağladım kalbe
unutulmayan Yunus gibi
bu bir yönelme mürşide
adap merhalesi geceler boyu
gönülde yerleşen sevgi koyu
yalvarma fecir vaktine kadar

dar geliyor Zengibara okyanus
bengisu palmiyelerin altında çağlar
göçmen kuşu yuvasına dönmeden
gök saltanatı bulutların elinde
gönüller geniş bir çağ kapanmadan
her sevene bin nasihat