Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

tutmayın yollarımı polis kardeşler
gündoğarken çam ormanlarının
günışığı değerken gölgelerine
otobandan çekilsin herkes
elimde çingene pembesi gül demeti
gidecegim al renkli chevrolet panterimle

sevgi ister önce
kıymet verildiğini dahi
kendisine özen ister
duygularına sempati
her gün taze ilgi
bir demet gül

bana bir hediye eyleyin
yolları bir ova misali eyleyin
yaralıyım yaram derin soğuklarında
herkes yabancı bu uzak diyarda
vardı engeller volkan lavlarından
ulaşmam bir dünya liderine

dört mevsimde masum günahkar
bozdu düzeni mecrasında yakar
haya,edep fakir kaldı
gerçek çocuk gözünde ağladı
ölümler,musibet yüzyıl ibret
mevla bıraktı hür irademizle

hiç ağlamadığımız kadar ağlıyoruz
ne çok özledik
o kutsal güzergahları
damları gökyüzüne atmosfer
Edirne-Kazablanka-Kahire-Kurtubada
her devirde yedi rengi dalgalı

miras kaldı ikinci nesilden
bir kerametti gecekonduda yaşarken
seyhan nehrinde bin dönüm arazi
bağışladın vatana baraj bendine
akıl manevrasını ilke edindin
paranı yatırıma denkledin

benim vadilerimin,dağ etekleri
katmerli yeşillik,plato çamlarından
evimiz otoban kıyısında
bir başka olur ilkbaharı
o Afrikamın
aratmaz Zengibar adasını

ince ve yalın güzel yanaklar
ciddi bakışlarda kahverengi
dalan gözler
ince bir mizah şefkatle titreşen zarif sözleri
ince aydın bir yüzü var melike'nin
sevgiliye insana yaklaşımında

kamp ateşi aydınlatıyor
amcazademin dolgun simasını
simasının etrafında oynaşan gölgeler
efkarla geçen mazinin izleri
sabah otomobil motorizesi üzerinde
güney torosların zirvelerine bakarken

yalnız olmadım diyarımda
aradım buldum.Nurdağı vadisi
mesken oldu ömrüme
vazgeçemem yayla şehrimden
vazgeçemem Nurdağı vadisinden
gözlerimizde kaybolan akşam güneşi