Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

yüz bin senin gibi derviş
olabilir.Güney-doğunun medresesinde
eksik olmaz dilden...gönülden zikrullah
gözler esmer gecelerde kan çanağı
canları arş eylemek,yıldız eylemek
nurtaşının akisleri canları yükseltti

özlemin yakardı kavuniçi rengi kumsallarını
son bulsun isterdin bu bekleyişlerin
bir komutan gelse diyordun
uzak Ön Asyadan,Hicazdan
sonunda geldi işte
o komutan süvarisiyle

bir aşılan Ağrı Dağıdır
Fetih ovalarında bir dalga
İstanbuldan başladı
onun cazibesi-destan oluşu
sığmazken yeryüzüne
İstanbul fethiyle tamam

mutsuz olmak yanarken geceler
nerelere gitmeli güney memleketlere
sahibim yıldızlar kadar hayallerime
sahip oldum görmeden doğan ülkelere
aldık yolu bir nehir boyunca
yılmadık seyahatın uzun diliminden

ne acılar yaşadın
o mahrumiyetler yalan oldu
uçmak özğürlük
ama gittiğin yurtta tutsak olursan
o zaman acı yine yüreğinde
kurtulursan bir fırsat yakalayıp

neler geçiyor içimden
aşığınım gelmesen uzaktan
bir meyva nektarı ihtirasım
seninle ömür boyu bağım
gönül seninle kavuşur mesut güne
senden meltemle gelir

bu kalbimizin genlerinde
bütün sevgilerin en yükseği
bütün özlemlerin en ateşi
bütün efkarın en dolgunu
bütün bekleyişlerin en sonu
bütün savunmanın en katısı

ömrün en güzel baharı
sevgi seranadında akseden
mutlu dönem tek kalacak
gönül hanesine dolan duygular
bir demet gibi Roma çeşmesinde yıkanacak
o nimet ufkun dağlarına düşmeden

İlkbahara geçiş günleri geldi
bunu yıldıza benzeten
şekerpare,badem,kayısı çiçekleri
rengarenk gelinlik dağda-ovada
dört cihette beklenen rüzğar
dalgalandıracak beyaz uçurtmayı

tutmayın yollarımı polis kardeşler
gündoğarken çam ormanlarının
günışığı değerken gölgelerine
otobandan çekilsin herkes
elimde çingene pembesi gül demeti
gidecegim al renkli chevrolet panterimle