Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

Hep sen varsın o malikanede

Ormana yakın göle öylesine

kasımpatı renklendiği baharında

yağmurun ağırlığında Fırat Nehri

okalüptüsle sırdaş

ne yoksul günlere gözlerimi açtım
sekiz kardeşin sekizinde talihe
ket vuran kimdi! sorgulamam namerdi
yasaktı! güç onda! mesuliyet nerede
palikarya! karşı konulmaz,hakkı üzerimde
ama onu bin kez öldürmede

Ayrılık dağlar kalbimi
o eski sevenler gibi
bu hadise ilk değilki
Diyarlar gezdim bilemedim
yaşadım kahreden derdi
inanmayan yaşasın velev ki

bahar çiçekleri bin naz eyler
terennüm ölgün duruşunda mevlaya niyaz
bu isimleri çeşni kuşlar yok mu!
bu yeşil-mavi dünyamda dolu
ritimdir şakıyan kadife sedasında
rengi döner dört mevsim yeryüzünün

deccale ibadet etme sarhoşluguna kaptırmış kendini
nice zamandır safiyetini kaybetmiş
doğayla içsel bağını koparmış
hayat artık onun için muammadır
alabildiğine şüpheci kendi kardeşine bile
yalnız hiç kimseyle paylaşmaz her şeyi

hayatta gerçekle,iç gerçek arada
indirgenemez sınırı yeterince
gösterdi. sevginin ışığında kendini
gerçek olaylar,gerçek rüyalar birde
özdeşleşiriz otomobilin kanepesinde
başka türden bir gerçeğin kıyısında

Yeşil yürüyüş gibi

dönüyoruz sevginin huzuruna

o eski hüzünler eziyor benliğimizi

doğdu helenya uygarlıgında
ikinci kez Truva Atında
kapadokyayı zimmetledi eline
Bizans savaşını ganimet bilerek
lord artık peribacılarında
Fransız şarabı, haşhaş rakı suyu

gözlerimi uyku tutmadı bir gün
sonunda girdim Çin masallarına
kayboldum masallar ülkesinde
arıyorum ilk çağın zamanında
güney diyarında sevgilimi
orta yakın çağı hayatında