Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

YAKAR

Bırak artık, deşme yaranı
Yapma katık, seni saranı
Sanma atık, onun kalanı
Seni tarttık, alır daranı

Vade bitmiş

Vakit gelmiş dinlemez kimseyi
Esintiye kapılır gider uçarcasına
Dil susar gözler bakar görmez
Ardında kalan yürekler yanar

İyiki sen varsın
Bir tek sen anlarsın
Yüreğimin sesini sen bilirsin
Kalbimin pasını sen silersin
Bir bakmışsın görürüm sildiğimi
Unutamam aslında devrildiğimi

UNUT

Unuttum sanırsın, unuturda kurtulursun
Kurtulmak unutmak, unutmaz unutulursun
Hatıra acıtır, acılarla boğulursun
Unutmak ilaçtır, unuturda unutursun

Mübarek üç ayların başlangıcı
Unutmadık seni hep içimizde sancı
Sen aramızdan ayrılalı yirmi yıl olmuş
Tanrım seni bizden çok seviyormuş
Anıların canlanıyor bir bir gözümde
Fani dünya değilmi yok aslında gözümde

İnsanız sonuçta, talepler revaşta
Gözümüz aşta, doymayız ilk bakışta
Bilebilsek akıl başta, tecrübe yaşta
Varsa yoksa nefsimiz, koşarız hepimiz

Aza az bakmayız, çoğa çok yetmeyiz

Yazım

Bu mudur benim alın yazım
Geçtiğim yollar uçurumlu
Geçmiyor kimseye de nazım
Bu mudur benim alın yazım

Yatınca

Elim bağlı kolum bağlı kaldım
Takvim yaprakları düşüyor
Oda sıcak benim yüreğim üşüyor
Burada sabah erken geceler bitmiyor

Oyun oynayıp ağlayıp gülmeyi
Çocukluğun saflığına dönmeyi
Riyasız olmadan sevilip sevmeyi
Kim istemez muradına ermeyi

Hak yemekse murada ermek

YIKILIR MI?

Yıkılır mı?

Bendeki beni ararım
Bulurum belki diye