Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Özledim ben
Yanan sobanın yanında
Oturup masal dinlemeyi
Masalı dinlerken irkilmeyi
Masalı kapılıp gülmeyi
Yanan sobada mısır patlatmayı

SİNDİRMEK


Dağları delen hedefim var sanırdım
Gelecek yok oldu geçmiş unutuldu
Hayatımın keşkelerini çıkardım

Üşüştüler sanma başıma birbirinden habersiz,
Zemheride üşünülür, o bile bırakırdı bir iz
Eskiden mevsim dörttü şimdi oda belirsiz
Yağmurun rahmetiyle doyan yüreğim sesiz
İncinse incitmez, bırakır boşluğa belli belirsiz
Ruhlar alemin de geldi gitti, bırakmadı bir iz

Sil baştan başlayayım olurmu dersin
Dersin ama geçmişi nasıl silersin
Silinmez bilirsin sadece dilersin
Dilemek yetmez sen bu işi bilirsin

Biliyorum bilmesine sadece unutmak

ÖMÜR

Biliyorum gülüyorsun, gül ben dayanamıyorum
Belki delidir diyorsun, bil ki ben çok seviyorum
Sen ki yarın gidiyorsun, gideceksin biliyorum
Sen gidersin unutursun, sanma ki ben unuturum

Olamayız
Beraber olamayız, canda bilir cananda
Hayat bu çekilirse, beraber yaşayanda
Eşeklik bende değil, bu yükü taşıyanda
Suç ne sende ne bende, yarayı kaşıyanda

Masal olsa

Ben baharı beklerken, yaz biter oldu
Sebepsiz ve nedensiz, unuttum dünü
Geleceğim kimsesiz, hayalim oldu
Rüya, hayal gerçekte, yaşanmış günü

Doyulmaz olmayan geçmişe,
Varılmaz gönlümdeki geleceğe
Ödüncüm sensiz geçen günlerim
Geçmişime mühür, bugünüme hüzün

İçimdeki sızı yol almış gider gönlüm hırsızı

Yolu yok

Yollar var boz bulanık toz duman
Ucu bucağı yok sonsuza uzanan
Geçmiş unutulur geleceği kazan
Öylede geçiyor böylede zaman

YOK
Gönül köprüsü kurmuşta geçen yok
Sevda türküsü okumuş duyan yok
Aşk ateşi sarmışta söndüren yok
El pençe divan durmuşta gören yok