Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Aşk çağın
Aşklarım var dersen yaşamadığın
Seninde geçiyor artık aşk çağın
Şüphelerin var unutmadığın
Sevgin var içine katmadığın

Elin kiri
İstemiyorum seni kaybetmek, sen bende var iken
Tutunmak istiyorum hep sana, ben havada iken
Ben sana aşık oldum bilirsen, beni sevmez iken
Sen beni bıraksan da bırakamam, gül dikeni gibi

Düşün çıkar


Düşün çıkar
Kalem olsam sana yazsam
Silgim olup siler misin

Diyemedim

Aklımdan geçenleri

Ben orada öldüm sen bilirsen

İLKSİN

İlksin derler inandın mı?
İnandım deyip kandın mı?
Kandım derken kandırdın mı?
Anladım ama olmadı

Neden suçlu benmişim
Bütün suçları ben mi? İşlemişim
Kendimi tanıyamamışım ben neymişim
Neymişim ki? Bütün suçları ben işlemişim

Suçsa bütün bunlar benim sevmemdir

Sen bilemessin benim yanımdaki yerini
Kimse alamaz benden sana olan sevgini
Bilirmisin senin için çarpan babanın kalbini
Siliverdin sanki unutulmaz olan derdini

Bir gün oldu cennete bir evlat verdim

Olmasın

Ya ben deliyim, ya da onulmaz serseri
Ziyan mı oluyorum, ziyana mı gidiyorum
Her seferinde geçmişin kaçıncı ezberi
Aynı nakarat olmasın ama olacak biliyorum

Sende Aman
Gözlerimde yaş kalmadı, yoktu zaten
Gözlerinde yaş var mıdır? Yoktur aman
Aşkı yaşadım sanırdım, bende biten
Bana deli deme sakın, sende aman

Küçüktün bir zamanlar, ufacık çocuktun
Misafir olmuştun gelmiştin, bizde konuktun
Anılar kalmış hafızamda, güzel hatıra bıraktın
Seneler geçsede üzerinden, yılları sen yaşattın
Kelimeler kifayetsiz, sözcükler boğazıma diziliyor
Üzüntüm bana yeter, başkalarıda kederlendiriyor