Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Zeytinin çekirdeğinden
Peynirin tuzundan
Balın şekerinden
Çayın deminden
Şikayet eden sen
Zeytinin siyahında

Baharın bitiminde, yazı beklerken yazı deldik
Hayalimdi baharı yakalamak, kuş olup uçmak
Dağları taşları aşıp bir kelebek gibi kanat çırpmak
Kanatların sesine kulak veren gözlere bakmak
Büyüleyen gözlere bakıp saçlarını okşayıp
Ellerini tutmak, kır bahçelerinde dolaşmak

BELKİ BEN

Uçuruma ramak kala, kaldırımdan korkan ben
İtilsem yüreğimle beraber, burada olursan sen
İçimde bir nefes, yüreğimde ses, hissetmesen de sen
Beklerim parmakların uzansın, tutarım belki ben

Adın dudaklarımda, onla oyalandım
Sesin kulaklarımda, rüyalara daldım
Cemalin düşlerimde, onunla uyandım
Başımın belasısın, bende sana kandım

Sende aşkı aradım, yerimde durmadım

Ak kaşık

Bana yüzünü göster, seni göreyim
Bana yüzünü göster, seni tanıyayım
Sendeki nefreti, sendeki sevgiyi
Kime neden bileyim

AKLIM KİMDE

Aklım kimde, peşimden koşan gölge
Ha kaçtı, ha kaçacak acep nerde
Derken, sabah,akşam peşinde gölge
Dur bekle derim mekanın nerde

Acı çekmek
Neyin acısını; severek ayrılmanın mı?
Dön bak neyi kalmış, yüreğinde sancısı
Neyin sancısı; tuz buz olmuş sevda kırıkları
İçimi, dışımı doldurmuş cam kırıkları
Eksik etek, saçı uzun, aklı kısa

Acı çekmek
Neyin acısını; severek ayrılmanın mı?
Dön bak neyi kalmış, yüreğinde sancısı
Neyin sancısı; tuz buz olmuş sevda kırıkları
İçimi, dışımı doldurmuş cam kırıkları
Eksik etek, saçı uzun, aklı kısa

Anladım
Sevmekte zor, sevilmekte
Anlatmakta zor, anlatılmakta
Anlasa
Sevildi, sevgisiz olmaz
Sevgide yerinde durmaz