Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Çatlasa

Güller koklanmak ister
Eller tutunmak ister
Kim koklayacak, kim tutacak
Güvendiklerim, inandıklarım

Cambaz iki

Cambaz sanır kendisini
Yılların öcünü almak ister
Belli ki zevk alıyor yaptıklarından
Bilmeli ne söylesem ne yapsam

Dalsam da
Bir umut beklerim
Yaşanmamış sevdaya inat
Ak düşmüş saçlarım
Boş bakan gözlerim
Saçma sapan düşüncelerim

DARILMA

Birde sen darılma,
Beni akıllı uslu adam mı sandın
Saçlarım beyazladı,
Nem kapıyorum dökülen yapraklardan

Dersin


Desem beni sevmiyorsun, umut bende
Bilsen tertemiz arzular, umut sende
Bilsem o gün gelecek, beklesem de

DEMLİK

Ocakta demlik, demli çayın kokusu
Sarmış beni, ayrılık korkusu
Kulaklarımda, o sazın nağmesi
Çaresiz, sonsuz arzuların ışığında

Bıraktım

Bıraktım hayatımı özgür, takılmazsa
Taşındım sevda sokağından, uzak olsun
Düşersem hayal tuzağına, kurtulmazsa
Varsın o zamanımdan çalsın, benim olsun

Birde sen
Sarayda yaşarım saraylıyım
Neyim sarayda; gönlüm o yarda
Sıcakta, soğukta, yağmurda karda
Ha orada ha burada hep aklımda
Yazsam da, yazmasam da

Bir sen, birde ben, hani kime desem
Kime sorsam sende mi? Derler
Sordun mu? İçini dışına vurdun mu?
Diye soranlara
Okudun mu? Şiirlere koydum
Diye sorsam

Biter mi?
Biter mi? Yüreğimde yangın
Derler mi? İçinde saklı
Yaşasa yüreğimde, olsa da dilimde
Olmayınca yüreğinde, dilinde
Bu aşk mı? Değilse nedir?