Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Aşkımın ateşini,
Derecenle ölçsene,
Kalbimin neşesini,
Araştırıp çözsene.

Buhar olmuş gözlerim,

Gecelerde ara beni sor beni,
Çık pınara gidenlere sor beni,
Gelmiyorsam hayır diye yor beni,
Sana gelmek benim daim muradım.

Yağmur yağar sinem içe ok gibi,

Çok ararsın gülüm çok,
Gitti o yürek artık yok,
Şok olacaksın inan şok,
Yüreğinden sancılar duyacağım.

Bekle baharı yazı kışı,

Muradını almaz nere gidersin,
Gereksiz boşyere neden yitersin,
Vakit geldiğinde zaten gidersin,
Her zaman yaşada ömrün gün olsun.

Güllerin solsada çiçeğin vardır,

Bu gece gülmedin daraldım gönül,
Yanan ocaklardan har aldım gönül,
Yüce dağa koşup kar adım gönül,
Gül ne olursun akşam mehtap ile.

Gülmez isen kara yazar yüreğim,

Bizim çocuk okumayı söküyor,
Yazdığını ulu orta döküyor,
Doğruyu duyunca sinip çöküyor,
Cesaret dersinden sıfır çekerken.

Sağa sola laf atardı durmadan,

Yüreğinle konuşmayı,
Aşk ile tanıştırmayı,
Sevgime alıştırmayı,
Denemek İstermisin.

Kalbine danış derim,

Sana hep can diyorum ya anlıyorsun,
Aslında iki harf daha yazıp canım diyecektim içten yürekten,
Gurbette gurbetliği yaşatansın şimdi,
Cansın kansın yürekte heyecansın.

Şuan yok seni anlatmaya yetmeyen kelime vede harflerin günahı,

Çiçeğim solarsa bilki ölmüşüm,
Bu zamana kadar senle gülmüşüm,
Sensiz zamanlarda susuz çölmüşüm,
Bana bir fatiha oku giderken.

Duvardan resmimi kaldır durmasın,

Geldik ise gideceğiz bizlerde,
Yazdığımız ne isede sözlerde,
Bir teselli bulur ise gözlerde,
Okuyana hissedene selamlar.