Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Sakın kalemlere kızmayın,
Yüreği yazdı diye,
Hiç hafife almayın,
Gönül yaya kaldı diye.

Kalem aşkı yazarsa,

İstanbul denizmidir,
Aşklara benizmidir,
Bende öyle duymuştum,
Mazisi genişmidir.

Kuruttun bağımı olmadı üzüm,
Nedense geçmedi sana bir sözüm,
Özüm çağladı da duymadın gözüm,
Gayrı diyeceğim yok sana benim.

Kor dudağına şiir yazdım bu gece,
Gözyaşımla dizdim hecelerini,
Seni sayıklayıp durdum bu gece,
Yüreğimle yordum gecelerini.

Bu gece bir kabus gibi geçmedi,

Kirpikleri türkü söyler taş ile,
Gözlerimi dolduruyor yaş ile,
Kalıverdim şu dert dolu baş ile,
Ayaz gibi donuyorum yaz gibi.

Yüreğime sancı iner sözleri,

Kırdın beni bu akşam,
Çökerttin dallarımı,
Üzdün beni bu akşam,
Koparttın yaprağımı.

Sendeki bu hırsı,

Keklik inmiş pınar'a,
Seni yazdım çınar'a,
İsterim yüreğinde,
Yazıver bir kenara.

Kardelen arıyorum,

Karlar arasında aradım saçlarını,
Özledim hayranlıkla kaşlarını,
Sormadım çınarlara yaşlarını,
Ellerim soğuktan dondu güzelim.

Bekledim baharı eridi karlar,

Nereye daldığımı bende bir bilebilsem,
Yarin ela gözünü tekrardan görebilsem,
Yollar yakınlaşıp yanına gidebilsem,
Ona bir deseydimki papatya mavi açmaz.

Çıkmıyor yollarım istesemde yarime,

Taş atan çocuklara tanklarla yürüdüler,
Kadın bebek demeden yerlerde sürüdüler,
Filistini Irakı zulüme bürüdüler,
Rasulüme sövenin birliğini istemem.

Ne Bosnayı gördüler nede Çeçenistanı,