Gönüller tutulmuş bir aşka bakarken,
Giden gitmiş böyle bir kara sevdayı yaşarken,
Artık bana bakışlarının değiştiğini hissediyorum,
Böylesine bir efkarın üstüne düşüncesizce atlarken.
Göz kapaklarının bensizliği bariz,
Ben sevdana müptela oldum,
Her şeye birdenbire oldum,
Orhan Veli de sana aşıktı,
Ben senin aşkından bir garip oldum.
Nereye baksam senin bir hatıran,
Günlerden, ufuklardaki gözyaşlarımın saygı duruşuydu,
Bugün herkesin ağzında bir ayrılık türküsü dolanırdı,
Herkes benim türküm diye bağırırdı,
Benim ise ağzım mühürlüydü,
Issızlaşmış penceremden sadece senin gelişini beklerdim.
Hep mi beklerdim karşılık bulmadan canlanan soluğunu,
Gözlerini sis bürümüş sevgilim,
Baktıkça boğuluyor gibiyim,
Git desen yine giderim,
Ben seni delice seviyor gibiyim.
Çatılmış yine kaşların sevgilim,
Bilirsin yangınım şiir eder,
Bilirsin ille de seni sever,
Oturur yazarım ama ne farkeder,
Ne kafiye şairi şair eder,
Ne İnsan insanı şair eder,
Yaşanmışlıktır yaşayanı şair eden.
Uzaklarımda büyüyorsun sevgilim,
Gönlün hoşça kal diyordu bana.
Saklama o gözlerini,
Bu yürek dayanmaz bir daha.
Dönüşü olmayan ufuklardasın,
Ben ne gizli şairim.
Oturur bedenim, seni yazarım,
Aklımdan akanları geceleyin yazarım,
Ben ne gizli şairim.
Düşünürken aşkını karanlıkta sendelerim,
Kalbimi açarken ben hep sendeyim.
Seni ben ayrılığımıza çizdim.
Bir nehir aktı altından
Ormana doğru süzüldü içinden
Küçücük bir gizem parıldarken,
Sımsıkı kapanmıştı bu kalbim
Bir mühürlü kutu gibi, sanki altından.
Bu girdabın son çıkmazı bugün.
Şimdi senden gitmenin hazırlığındayım,
Soğumaya başlayan duygularım,
İnancımın gizli haykırışları,
Bir yanımı zedeliyor gibiydiler.
Gözlerin ah o gözlerin...
Zaman zaman düşünceli,
Bazen de dalgın baktığını görüyorum.
Ara sıra kalbimde saklı kaldığını,
Bazen de gizli kaldığını görüyorum.
Bir bakıyorum yağmurlar akıyor gözlerinden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!