Umut Atay Şiirleri - Şair Umut Atay

Beni düşünme sevgilim,
Çünkü seni düşünmek çok zor.

Beni anlama sevgilim,
Çünkü seni anlamak çok zor.

Kırılmış kalbim hasretinden sana alışır,
Ilıklaşır bu içim sana bakışır,
Rüya gibiydin ölene kadar sızlayacak yüreğim,
Kırk dokuz gün görsem yine ağlayacak yüreğim.

Denizinin gölgesine ay oldum ışıldadım uğruna,

Şiirler tüm çıplaklığıyla sergideyken, Utanırım...
Kendimi görürüm bakarım gözyaşlarıma
Yine ağlarım,
Ve yine tutamam kendimi.
İsyanlara dem vurur,
Yine severim,

Belki ikimiz de
Bir gün birbirimizden,
Böyle bir aşk vardı diye
Başkalarına, anılarımızdan bahsederiz.

Sessizliğe bürünen yalnızca ben miydim,
Bu sevdada yalnız bırakılan ben miyim,
Sana çarpan kalbimin şiddetli sesi,
Ya günlerce akan gözyaşlarımın şiiri,
Usulca sana gelip giden aklımın yorgun ifadesi,
Git gide büyüyen gözlerimin hasreti,

Ben onu delice sevebilirdim.
Geçti o gün karşıma tüm sıcaklığıyla.
Tutulmuştu ötmeyen bülbül misali,
Sadece konuşandı kalbimiz,
O yar oldu gitti, bana ise yalnızlığı kaldı.

Kapına bir gün gelirsem ağlar mısın omzumda,
Sorar mısın neden benim sevgim diye,
Sanki bir ay gibi düşmüştün haneme,
Sanki bir kurtarıcı gibiydin halime.
Sevdaya kelimeler kifayetsiz kalıyor sevgilim,
Ben aşk nedir yeni anlıyorum, sen de beni anla sevgilim.

İkiz saçlım, kumral gözlüm
Ben sende hem aşkı buldum,
Hem de sonsuz yalnızlığımı.

Sana gönderdiğim çiçekler vardı,
Hep vaktinden sonra vardı,

Hadi, bir şey yap öylece susma,
Ya aç o kalbini mehtaba,
Ya çöz kilidini karanlık çökmeden,
Hatıralar hayal olmadan.

Son bir sözün olsun bu insana,

Bir gün istenilmeyen de istenmek için mahkum olacak.
Ve isteyişler kollarını açtığında şarkımız son bulacak.
Sevgilerin tuzak olduğunu öğrendiğimden beri artık siliyorum bu kederi.
Ve yoktur ki sevgililerin Dünyada elle tutulur bir ederi..
Yaktığım meşaleyle ilk gününden beri
Ne son günüm tutuşur ne bildiğim yolların izi.