Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri - Şair Ümit ...

Yalnızdım canım sıkılıyordu
Önceleri seni iş olsun diye sevmiştim
Bir iki üç
Ayak parmakların hoşuma gidiyordu
Kalçandaki sarı ayva tüylerini
Dizkapaklarını beğeniyordum

Benim kadar tanımazsın
Bu 1'leri, bu 9'ları
Bu kötü kalpli 5'leri,7'leri
Bu kara akreplere benzeyen harfleri
S'leri
Ş'leri

Bir kekeme bilirim, dolaşır garip garip
Bu şehrin daracık sokaklarında
Kelimeler zincire vurulmuş gibidir
Dudaklarında

Ne ismini söyleyebilir doğru dürüst

İnsanlık bir kermekeş içindedir
Yaşlı dünyamızın beş kıtasında
Nihayetsiz kederler ortasında
Şehirler ve köyler ateş içindedir
Arzın paramparça haritasında

Potasyum siyanür içerek ölmeliyim
Her uzvum ıstırap içinde kıvranmalı
Ve mosmor ellerim kapıya uzanmalı
Bir kapı kadar büyük kimsesizliğim
Ölüm anımda kapanmalı yüzüme
Bir sigara olmalı dudaklarımda

Açlara ekmekle bir sıcak çorba
Susamışlara bir yudum su verin
Biraz serinlesin çatlak dudaklar
Dinsin kazıntısı aç midelerin
Uykusuz olana bir yatak serin
Evinizde geçelerce uyusun

Hep o kadındır düşündüğüm gecelerdeki
Aklıma dudakları gelir durup dururken
Girer yatağıma apansız bir meltem gibi
Uzaklarda bir saat onikiyi vururken

Ben bu kadını sevdim bir zaman, sırılsıklam

Akşamın yaklaştığı saatlerde
Kahrolursun, görme ağladığımı
Başlayan düşü şafakla birlikte
Dağıtır ansızın her gün batımı

Senden uzaklarda her akşam vakti

Aşkın herşeye soktu beni,
şair oldu şiirler yazdım
sonra hikayeler dizdim
sıra sıra
öğretmendim kimi zaman
aşkın abc'ini öğrettim

Bir yere yaklaşıyoruz seninle
Belki bilinmeyen bir Azak şehir
Belki o, en sakin deniz kıyısı
Belki de bir dağ yamacı kim bilir
O yerde her şey değişecek ansızın
Hiç ayrılmayacak ellerimiz