Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri - Şair Ümit ...

22 Ağustos 1926 - 4 Kasım 1984
Ümit Yaşar Oğuzcan

Beni seviyorsun değil mi?
Çocuklarımız olacak değil mi?
Bu fakirlikten kurtulacağız değil mi?
Çektiğimiz sıkıntıları unutacağız değil mi?

Altı toprak, üstü toprak

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Sen giderken gozlerim dop doluydu
Ve yagan yagmurla caddeler ıslak
Yoklugundan bir ruzgar esti hazin
Teselliler dokuldu yaprak yaprak

Gokyuzunde bir bir sondu yıldızlar

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Ben yaşamak istiyorum
Gencim daha
Söyleyecek çok şeylerim var
İnsanlara ve Allaha

Ben yaşamak istiyorum

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Günlerim ne iyi geçti Mersin'de
Alabildiğine deniz, sonra sen
Karanlık gecelerin ötesinde
Tek sevgili, yine tek hatıra sen

Unutulur mu derin şafaklarda

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Perdeleri kapat, sevgime tanık istemem
Işığı sondur, gel otur yanıma konuş
Er geç anlaşacağız başka çaremiz yok
Sonra sevişeceğiz, bu düzen böyle kurulmuş

İstersen yine hep hayır de, olmaz de, ne çıkar

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Uzuyor yıllar gibi dakikalar sen yoksan
Teselliler, ümitler neye yarar sen yoksan
Alev alev yanarken bilsen nasıl her gece
Bin defa oluyorum ferce kadar sen yoksan.

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

geceydi...
bütün insanların çırılçıplak olduğu bir zamandı.
onları düşünüyordum; gümüş tepsilerdeki kristal kadehlerden
zamanı yudumlayan insanları düşünüyordum.
irili ufaklı aynaların karşısında
enseleri bembeyaz kadınlar boyanıyordu.

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Hatırlar mısın
Göz göze gelişimizi ilk defa
Bakışlarımızın çakmaklaşışını
Bir aksam vakti, yakınlarda
Bir yerlerde bir şeylerin yanışını
Hatırlar misin

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Umudum, heyecanım bitmez pınardı bitti
Gençliğim deli dolu esen rüzgardı, gitti
Neydi o sarhoşluklar, dünyaya bos vermeler
O bir başka mevsimdi, bir ilkbahardı gitti
Tadı, rengi değişti birer birer her şeyin
En mutlu, en doyulmaz yaşantılardı, gitti

Devamını Oku
Ümit Yaşar Oğuzcan

Bütün duvarlara çizdiğimiz resim
Geçip karşısına ağladığımız
Ey dünya kurulalı çözülmeyen sır
Ey yüzyıllardır kovaladığımız

Bir gölge gibi, bir rüya gibi

Devamını Oku