Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri - Şair Ümit ...

18.45

En geç yediye çeyrek kala evdeyim
Ben gelene kadar bütün üzüntülerinden kurtulmalısın
Borcumuz varmış, derdimiz varmış düşünme
Ümitsizlik fakirlerin harcı değil

Önce iki şiir okuyacağım
İkiside birbirinden güzel
Beğenmiyeceksin

Sonra hayallerimden bahsedeceğim
Yepyeni otomobillerden,evlerden bahsedeceğim

İşte uzaklara gittim çok uzaklara
Kıyısında bu soğuk denizlerin
Seni düşünüyorum Doremifa
Ayaklarımın altında kumlar çıtırdıyor
Başımda büyük dalgaların sarhoşluğu
Denizin yeşilinde gözlerini görüyorum

'Bir zaman lale de sendin bize peymane de sen'
Az mı sular içtik o Çoban Çeşmeleri'nden

Bir zaman senden esti şiirin rüzgarları
Hala bir anıt gibi durur Han Duvarları

Siz ölüler ne yaparsınız toprağın altında
Canınız sıkılmaz mı?
Öyle çırılçıplak üşümez misiniz?
Eviniz, vatanınız hatırınıza gelmez mi?
Dünyada kalanları düşünmez misiniz?

Duysak ayak seslerini akşamın
Ve sokaklardan el ayak çekilse
Bir ürpertiyle duyarım o zaman
Seni çağıran sesi uzaklardan

Ne zaman ayrılık saati gelse

Hangi sokaktan geçsem
Pırıl pırıldır parke taşları
Ayağın değsin yeter
Açılır kapısı cümle güzelliklerin
Kaldırımlar taş mıdır, çimen midir, bilinmez
Bu şehirde sokaklar seni düşünür

Hep o tren sesleri, vapur düdükleri
Başımın içinde hep o çıngırak
Bir adam yürür geceleri alnımda
Kocaman elleriyle davul çalarak

Dört nala bir atın sağrısındayım ben

Kim bilir yalnızlığı kadınlar kadar
Karlı dağların en yüksek tepeleri mi
Terk edilmiş şehirlerin caddeleri mi
Gökyüzünün yıldızsız geceleri mi

Kadınlar bir ömür boyunca yalnız

Ne kötü bir dünya bu; sevgisiz, acımasız
Yaşarken dolu dizgin, ölüvermek apansız

Sen, en güzel yerinde olsan bile yaşamın
Alırlar, götürürler bir yerlere zamansız