Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri - Şair Ümit ...

Böyle mi karşılayacaktın beni
Bakışların böyle mi olacktı
Ne ummuş ne düşünmüştüm? Hani
O şaheser gözlerin dolacaktı

Neler vadetmiştin bana giderken

Ne zaman elime bir kalem alsam
Sana seslenmek geliyor içimden
Güzelliğini hatırlıyorum bir yaz günü
Yine gemiler geçiyor uzaklardan
Biz yosun kokulu rıhtımlarda el ele
Şehirlerden İstanbul,aylardan temmuz

-1-

Biz şimdi seninle bitişiğiz sözüm ona
Bir vahşi hayvan sesleniyor içimizden
Gözlerini avucumda buluyorum aradığımda
Sonra dudakların, küçük, öptükçe güzelleşen

Günahım, vebalimdin
Kızımdın kimi zaman
Kız kardeşim
Yada sevgilimdin
Hiç bir şeyim değildin
Belki de her şeyimdin

Yaklaşan ayak sesleridir aksamın
Seraktan çıkmış bu uzun yolculuğa
Bir gelen var uzaktan soluk soluğa
Kapkara gözleri hüzünlü ve dalgın
Aksam, rüyalarımıza giren o esmer kadın

Başladı bir amansız çöküntüdür içimde
Bilmem, gün gün yer eden ölüm müdür içimde

Gündüz gece dinlemez durmadan zonklar başım
Koca adımlarıyla bir dev yürür içimde

sen unutulmuş bir adamsın
şu yarım milyonluk şehirde
gençligini bir deli rüzgar götürmüş
umutların kim bilir nerede
hangi sevgilinin kollarında kalmış

Toprak olmaz bende tenden başkası
Seni bunca sevmez benden başkası
Ölürsem sen ağlama arkamdan, yeter
Gelmesin kabrime senden başkası.

Yıl bin dokuz yüz kırk altı
Ankara'da Şükran lokantası,
Köşede bir masa
Masanın üstünde bir tabak
Tabakta marul salatası.
Bir sandalyede sen vardın

Alacakaranlıkda olsun ölümüm
Kısın lambaları kısın
Alın götürün umutlarmı
Kederim dünyada kalsın