Kendi gönlüm diye söylemiyorum;
On parmağında on marifet var.
Şiir yazar, beste yapar,
Gerçeği alır, sahteyi kovar.
Kimler kimler istedi de vermedim.
Kalbi temizken bir gece vakti,
Bir arkadaş sohbeti diledi.
Derken kapi çaldı...
Bu da kimdi? Saat kaçtı?
Gitti açtı.
Köpük köpük anlattı deniz derdini çakıllara,
Öyle bir macera ki bu, zarar akıllara.
Hayret! Bu kadar öfke nasıl sığdı yıllara.
Denizin can arkadaşları,
Renkli çakıl taşları,
Bir serin esintisin avucumda,
Bir ışıksın başucumda;
Sana kavuşmak için yanmak gerek,
Yanmak için önce uyanmak gerek.
(Kapılar kitabından)
Mehtaplı bir yaz akşamıydı
Şöyle insanı çıldırtan cinsten.
Tecrübeli ay bulutun arkasına girdi
İnsanların böyle gecelerde önce azdığını,
Sonra da kendisini şahit yazdığını
bilirdi.
Aşk aç bir atmaca
Kalbini kapıp kaçan,
Dertsiz başına dertler açan,
Koskoca bir aldatmaca.
İyi düşün! O kişi mi asıl istediğin?
Dileğimi aklıma yazıp,
Kalbime gönderdim,
Hemen murada erdim.
Çünkü orada sevi vardı,
Ruhumun evi vardı.
Size şiir okusam dinler misiniz?
Elimi uzatsam kabul eder misiniz?
Yoksa soğuk bir selâm verip,
Yürür gider misiniz?
Hatırınızı sorsam,
Şükürler olsun Tanrım sana binlerce,
Şükürler ki makbul bütün dinlerce,
Şükür ki nefsime hakimim,
Şükür ki öğreniyorum ben kimim.
Gülümse! Dedim gülüme
Gülümse olmaz dedi önce, naz etti
Girmişti bir kez gönlüme
Bir tebessümü her şeye yetti.
Anımsa! Dedim kendime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!