Ümit Bilgin Şiirleri - Şair Ümit Bilgin

YAK GİTSİN

Başın göl ayağın pınar
Kayna kayna ak gitsin
Dert beni her zaman sınar
Hiç düşünme yak gitsin

Doğuştan karaysa bir kere yazın
Boşuna uğraşma silinmez gözüm
Taa arş_ı alaya çıksada sızın
Uzaktan bakmaynan bilinmez gözüm

Talihin bir sefer taktıysa eğer

KUZUM

Kuzum sana doyamadım
Koklamaya kıyamadım
Kaç yıl geçti sayamadım
Can bırakmadın cansızım

DARA DÜŞÜRÜP HATIR SORMA

Hem dara düşürüp hem hatır sorma
Bırak ta derdime derman bulayım
Ne olur uzak dur bir daha görme
Talihim karardı nasıl güleyim

BU DEMEK
Cehennem ateşinde üşür gezersen
Sevgide bu demek aşkta bu demek
Gönlüne acıyla adını yazarsam
Sevgide bu demek aşkta bu demek

Vuracaksan durma vur, benim için fark etmez
Yardan yana ne gelse, hediyeden sayarım
Gönül derde dayanır, bir tokatla çark etmez
Yara olsa bedenim, kabuğunu soyarım
Sen üzülme yeter ki, ben canımdan cayarım

Hiç sormadan geldi girdi araya
Ak bulaştı kırk senelik karaya
Ne kefeye girdi nede daraya
Aşk kantara oturmadı bir türlü

Sıla onun, vatan onun, yöre ne?

Adamdan sayılan densizin biri
Kışın ortasında gücük istedi
Çapı çok dar özü ensizin biri
Yalvardı kuzudan cücük istedi

Kahvaltıda peynir börek bal varken

HAYIRSIZ GECELER
Bak akşam oldu gece yaklaşıyor
İçimde alev var her yer yanıyor
Ne hayalsiz nede sensiz oluyor
Olmaz olsun bu hayırsız geceler

Hak şahittir yıllar yılı sadık kaldım ahtıma
kim geldiyse hançer vurdu gönül denen tahtıma
Ben bülbülü bekler iken karga çıktı bahtıma
Zamanla düzelir deyip gönlümü hep uyuttum
Yardan yana ne geldiyse ses çıkarmayıp yuttum