GARDAŞA AĞIT
Gardaşım cenazen kaldı sivasta
Bir tek benmiyimki bir gürün yasta
Bacın can veriyor anamız hasta
Gardaş böylemiydi senle ahdımız
Muammaya yan verip bilinmezde saklanan
Zifirle sıvazlanmış gamlı hicrinden geçer
Nuruyla yeşerttiği nebatatta koklanan
O Şemstir ki her leyl'in mutlak fecrinden geçer.
İffetini zay eder zillet ile ulaşan
GAM YÜKÜNÜ DOLDURSALAR
Gam yükünü doldursalar
Taşırma al getir gönül
Bela bile buldursalar
Düşürme al getir gönül
Beni ağlatıp ta kendi gülen yar
Gözün aydın olsun Göz yaşım yandı
Yüreğimi kırk yerinden bölen yar
Adı sabır olan o taşım yandı
İÇİNDE
Mevsim mevsim köşe bucak
Limanmı var sığınacak
Tütmez duman söndü ocak
Tutun beni yel içinde
Neydi benden alıp veremediğin
Çok uğraştım çözemedim İsminaz
Gülmü kaldı daha deremediğin
Elim varıp yazamadım İsminaz
Ağlatınca alayların doldumu
Baş münafık tüm zulmünü biledi
Hüseyinden şartsız biat diledi
Seyitleri al kanlara beledi
Şehitlere mekân oldu ker bela
Ebu haydar küfeliye inandı
Muammadan ibaretse eğer aşk
Sakın sorma onu tarif edemem
Kıymet bilirsen ömüre değer aşk
Sensiz olan günü boşa güdemem
Yıldızım şemsimsin şevvalim sensin
Nazlı sunam benden haber sorarsa
Duyurmayın öldüğümü bilmesin
Döner diye daha umudu varsa
Yad ellerde kaldığımı bilmesin
Döşündeki közle hasreti sürse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!