Ümit Bilgin Şiirleri - Şair Ümit Bilgin

GEL EY ZAKİR


Gel ey zakir bana zikrini söyle
Bu meydanda zikre riya katılmz
Hakikat ehline şükrünü söyle

Karanlikta göz kırparak oynaş tutarsan şayet
Hiç boşuna debelenme ne çıkarsa bahtına
Her zokayı yem zannedip hemen yutarsan şayet
Ne utanır ne arlanır gelir pisler tahtına
Hiç boşuna debelenme ne çıkarsa bahtına

Nazlı canan meri keklik misali
Gönül kafesimden ucup gidiyor
Hedefini bulan teklik misali
Bağrıma bin yara açıp gidiyor

Bahtımla aram yok kaderim kara

Boşuna kahredip sebep arama
İçimdeki senin katili sensin
Elbette aydınlık günler var ama
Kararan her günün katili sensin

Eğer buysa beğendiğin eserin

BAK KIZILIRMAK

Kızılırmak gene kızıl akarsın
Gürül gürül kızıl dağdan çıkarsın
Ben bilirim sen ne canlar yakarsın
Yaktığın canlara bak kızılırmak

Bir kadın bilirim mahsunmu mahsun
Bahtına baktımki zarar yazmışlar
Ulu Tanrım artık ona felah sun
Kaderde çileli karar yazmışlar

İlk darbeyi almış kendi yarinden

Çilem zülüf oldu döküldü yüze
Perçemimi araladım yetmedi
Eriyip aksamda gelmiyor öze
Çok bekledim ettikleri bitmedi

Beklemeyle kısalmıyor aralar

Madem sordun, hele dinle baykaram
Talihimle bir gün, olmadı aram
Akım şöyle dursun, bir tuhaf karam
Can özüm, baykaram, bende ne yokki?

Dost deyip, talihin peşine düştüm

Bir mukaddes ilmektirki kıvrım kıvrım sarıyor
zerresi sırda saklı sadece hak görüyor

Öyle bir zerredirki kimde varsa kavurur
O ateşte sadece maşuku olan durur

Şu dünyayı başıma geçirseniz
Vallahi yar Billahi yar yine yar
Bal gösterip ağudan içirseniz
Vallahi yar Billahi yar yine yar

Yusuf gibi dar kuyuya atsanız