Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

İnsanlar; konuşa konuşa anlaşır, derler...
Ne mümkün; biri ağız, biri karnından derse...
Hakîkat dosdoğru yol, beraberce giderler...
Ya biri, bile bile yalanları yeğlerse...?
Ne denir, bir tümseği zirve kabul ederse...?

Kader mi ne alnımızdaki kara yazılar? ...
Sonsuz çağlayandan
Rûhumuza dökülen
Keder mi ne? ...
Yaşamak mı ne? ...
Kör topal,

Yöneticilerimiz;
global dünyâya,
aynen uymak neşvesinde...
Hür düşünce,
hür hayat,
müreffeh bir toplum

Biz bu dünyâ üzerinde;
nice,
aklı kaçıkları gördük...
Şapka önü kırmızı renk;
nice,
beyni küçükleri gördük...

Nâmertler, her nasılsa, bir salahiyet bulur;
Kıytırık bir sitede, poyraz olur eserler...
En komik soytarılar, en sadist despot olur;
Hür rûhlara set çeker, nefesleri keserler...

''Kürde beylik vermişler, önce pederi kesmiş''...

Zirveden düşen kaya,sağlam yerini bulur...
Bulandırılan sular,günü gelir durulur...
Yiğitleri büyüten kader/zaman birliği;
Ucuz,yomsuz kahraman; günah keçisi olur...

Irak'ın petrol denizi, (U. S. A) 'ya taşındı hep...
Her türden hazinesini; BUŞ ' lar yedi, kaşındı hep...
Talan edilen servetler, nerede, nasıl kayboldu; ?
Yoksa, çıkan mâlî kriz, düzmece birşey mi acep...?
1.11.2008

En kâmil din, bizim iken...
En güzel îmân, bizim iken...
En son peygamber, bizim iken...
YÜCE ALLAH'ın: Sen olmasan, sen olmasan, bu âlemleri yaratmazdım dediği; âlemlere rahmet olarak gönderilen o yüce insan, bizim iken...
Ve bizler de Müslüman'ken...
Milletlerin ve insanların en iyisi, en temizi, en merdi biz olmamız gerekirken...

Memleketin; birikmiş dövizlerinde, gözü...
Partiler birbirinden daha çok vaat ediyor...
Haşeratın kan emerkenki durumu gibi;
İnsanlar uyuşukça bu sözlere gidiyor...
Her parti Türkiye'yi ben yüceltirim diyor...

Bekçidir; yağ derisine, it...
Çakal da, koyunlara çoban...
Yılan hırsız, çıyan da şâhit...
Talanda, bin yamalı torban...
Mâsumlara oluyor, olan...