Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

Damlar toplumun rûhundan çürütücü bir zehir
Zayıfların rûhu erir; boşalır,boşluklaşır...
Kaba rûha çok uygun bir mekân olur her şehir
Kaçıp gider parlak rûhlar,meydanı loşluklaşır...
Yollar,fenâyı hâneye ulaştıran bir nehir...
Vâsıtalar büyük şehre hırslı insanlar taşır...

Oku İslâm târihini iyi düşün de ibret al
Çok isyancı kendisine özel fetvâ uydurmuştur
Kitap okur ezber eder zanneder büyülü masal
Hâricî de kılıcını YÂ HAK diyerek vurmuştur
Yanlış fetvâ zararının çok sayıda misâli var
Kerbelâ ' nın kâtilleri fetvâ alıp kudurmuştur

Sızıyor dünyâ rûhumdan; gözden akan yaş gibi...
Geçiyor serâb-ı ömrüm; gizli bir telaş gibi...
Yaşamak denilen şey aslanla savaş gibi...
Ekmeği almak isterken kaybettik kolumuzu...
Cenneti bulayım derken,şaşırdık yolumuzu...

Her nâmert,bir set çekse yolumuza,yine yürüyeceğiz...
Dolu olup yağsa zulüm,ellerimizle kürüyeceğiz...
Kâbe yolunda düşüp kalan karınca olsak da gam değil;
Sevgi ve rahmet rüzgârı estirip,yurdu bürüyeceğiz...

Nice baharlar geçti ömrümüzden; nice yazlar,kışlar...
Hebâ olup gitti,yaşam diye ördüğümüz nakışlar...
Bundan böyle,zirveye çıkıp kahkaha atsak ne fayda;
Hüznümüz kâfi bize,elin olsun utku ve alkışlar...

Medenî zannedilir;
Canavardan farkı yok...
Hayvanlara acır da
İnsandan nefret eder...
Komşuları aç yatar
Kendisinin karnı tok

Sevmezsen YÜCE ALLAH'ı; sende sevgiden iz yok...
Îmân nûrundan daha derin ve geniş deniz yok...
Atıver kendini o sonsuz deryâya da kaybol;
Sevgiyse îlahî sevgi,başka meselemiz yok...

Varlığın âleme yük,rûhun Rab'lık sevdâsında...
İblisle ortak gibisin dünyâ haritasında...
İnsanlığı öldürdün çöl kumları arasında...
Dayandığın yoz kudret Yaratan'a rakip gibi;
Titanik bundan battı,Okyanus'un ortasında...

Hocalar der evi câmi,papazlar der kilise...
Haham başka şey anlatır,budist başka hâdise...
Kim reddeder; ''O,her yerde hazır ve nâzır''dense...?
Asıl yerin mü'min kalbi,gönlü kırık aç kimse...
Yoldan çıkar senden özge güzele kanıp seven;
Suçlu muyum,her güzelde seni görüp sevdimse...

Zaman; her bir ömüre, bağışlanmış meçhul yol...
İster çok hızlı yürü, ister içinde kaybol...
Çizgiden çıkmamak var, çizgiye saldırmak var;
Kaderine zıt git de, hırs ve kininle kahrol...(!)

Çok fazlasını iste, burda taam, yemiş bol...