Şâirler,şiâr edinir;
hayâl dünyâsı kurmayı,
tuğlaları kelimeden...
Sözlük içinde didinir,
sürdürürler yaşamayı;
mutluluk nedir bilmeden...
Sırtlayıp, tez gittikçe, sırtına yükler biner...
Sen tahammül ettikçe, ensene şaplak iner...
Boşver, hoşgör, aldırma, ''enseyi karartma hiç'';
Dedikçe, insan oğlu, kısacık ömrün yanar...
Bir iyinin, iyiyi hoşgörmesi kolaydır...
Yanık bir türkü
ya da içli bir şarkı
tutturursun kendince...
Serazat ve keyfince
tozlu hayat yollarında
düşe kalka gidersin...
İçerde bir nefis yatar, dışta şeytan cirit atar
Çok kez anlaşır da bunlar, tozu hep dumana katar
İyi niyet ve hoşgörü bulunmaz Cennet otudur
Nebîlerin, ermişlerin, yüce rûhlarında biter
Hz. Muhammed ' dir çok katli vâcibi affeden
Onun bütün hallerinden ahlâkın kemâli tüter
İçki içmek fenâdır
Gelen zarar canadır
Bu öğüdüm sanadır
Sakın içme evlâdım...
Adım adım giderek
Bin yıllık yolu terkedip,yeni bir yol tuttuk...
Sayısız şaheseri tozlu rafta unuttuk...
Ne kadar hoşgörülü insanlarız ki,hayret; ! ...
Müslüman kaşığıyla, nice salyangoz yuttuk...
Sırat köprüsünde gibi yürüdük dünyâ yüzünde...
Hep dertlendik,mihnet çektik; gecesinde,gündüzünde...
Hardal tanesi kadar değil,dağ kadar îmânımız;
Îmân kurtuluşa delil,Hz.Peygamberin sözünde...
Yüreği kararmış olan; aktan hoşlanmaz...
Çıfıt çarşısı esnafı; haktan hoşlanmaz...
En tesirli deterjanla yunsa nâfile;
Sadist şeytan,iyilik yapmaktan hoşlanmaz...
Dünyâ; ömrün salıncağı, hayâtın bostanıdır...
Sevgilerin coştuğu yer, tutku gülistanıdır...
Arada barbarlar var, bozar, dirliği, düzeni;
Merdin çirkin saydığı hal, nâmerdin destanıdır...
Her birimiz bir yerlerde,kapkara bahtına küs...
Bir toplumda yapayalnız; kimimiz yetim,öksüz...
Üstümüzde bir yük var,sanki kâinattan ağır;
Hayat denen bu yükü, kan terleyip götürürüz...
Kimi kendi derdinin azâbını çeker yürür...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!