Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

Bize hiç sorulmadı bu dünyâya gelirken...
Vâde dolar gideriz; ne geç olur,ne erken...
Ezgini hissederek hep ritminle yürürüz;
Keyfin bilir ey tâlih,bildiğini oku sen...

Kaşarlanmış nâmertlere ne desen nâfiledir...
Rûhu kara, putu para; her eylemi hîledir...
Müreffeh bir hayat için, yapar her kahpeliği;
Kânun, etik, hiç tanımaz, soysuzlarla bile'dir...

Varsa yoksa servet, refah; zefk, safa ve eğlence...

Yere geçirir birçok beldeyi
Rabbın kahredici sillesi...
Yine de iblise taş çıkarır
azgın insanların hîlesi...
Mâdemki;
dik durmayıp,

Nâmerde, nâmert demek;
Farzdı, yasak ettiler...
Temiz lokmalar yemek;
Tarzdı, boka kattılar...

Kuduz, tetikçi oldu...

Zaman; meçhule doğru, hızla akıp gitmekte...
Ömrümüzün günleri; azar, azar, bitmekte...
Rahmet var, hayıra vesîle olan emekte...
Gâyemiz,ilerleyip kemâle ermek,ama;
Korkarım, insanlık, hayvanlığa seğirtmekte...

Hîleler uygulayıp, mutlaka kârlı çıkmak...
Ülkesini yükseltip; ülkeler yakıp, yıkmak...
Kalleşliktir, kâfirler, siyâset derler buna;
Bu nâmertlik huyundan, mümkün değildir bıkmak...

Yükselirken, gayrıya kalleşlik ve tuzakla;

Vakt ibrişim çilesi,neler sunmaz örene...
Şaheserler gülümser ona emek verene...
Bakar kör,duyar sağır,İrem bağını bilmez;
Her güzellik,bir ilham perisidir görene...

Kelleye tak fötr şapka, vücuduna giy frak
Ele kadeh yaraşır,kel başa şimşir tarak
'İzindeyiz Atam' deyip ayakta uyu da;
Batıyı sayıkla,kuzeye adım atarak...

İblisin fedaisi bre kahraman tosun ! ...

Türküm, Türk olmayanda olmalı bence;
Mehmet Akif'deki gibi iman, söylence...
Onları daima kendimden yeğ tutarım;
Yazdıklarını okur, dalarım sevince...

Her kim ise; değeri, BU VATAN'I sevmek...

Asırlar geçer bir bir
Uygarlık çok ilerler
Her şey az çok değişir
Bir şey var ki değişmez:
Rûhlardaki ihtirâs...
Zaman