Mavi, beyaz ve siyah...
Mavi beyaz kadar az ,
beyazsa
tebessümlü bir gülümseme kadardır hayatta.
Odamı doldursaydı gözlerin, yalnızlığımı.
Bakışların, inseydi yüreğimin gizemine
ve mavi ötesi bir dünya olsaydık seninle.
Beyazın masumiyetini çalmış ve üzerine giymişsin.
bir mayıs ayında yıkacaktık duvarlarını yüreğin
bir mayıs ayının en sakin gününde
belki en sevecenliğinde
her mayıs aynı mayısmıdır
her pazar
koynunda uyumak için doğdum ben
ve belki dokunmak ipekten saçlarına
öpmek yanan dudaklarımla
yanan dudaklarından
sevmek için yaratıldım ben
Dışa vurduğum duygularımdan çok var içimde
Hem üstelik dışımdakilerden masum içimdekiler
Ve üstelik daha yalnızlar
Daha sakin
Yıllar geçtikçe büyüyor muyum
duygular küçücüktür bazen
kabuğu içindeki fındık gibi boş bir ses verir
kurumuştur oracığa
ve simsiyahtır
masmavi olsa da düşleri
nedir emek dostlar
çalışıp biriktirmek mi yarınları
sömürülmesimi alın terimizin
ve susmak açken karnımız
alkış tutmak
ölürken çocuklar - kadınlar ve işçiler...
Evet bay para
Belki dünyayı parmağında oynatıyor
istediğini güldürüyor
istemediğini bu hayattan yıldırıyorsun
İnsanları istediğin pozisyona sokuyor
el öptürüyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!